Σε δεκάδες τρισεκατομμύρια δολάρια υπολογίζεται, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η αόρατη οικονομική αξία της βιοποικιλότητας
Οι επιστήμονες του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών αποφάσισαν να μιλήσουν με τη «γλώσσα» των αγορών στην προσπάθειά τους να πείσουν την παγκόσμια κοινότητα, τις κυβερνήσεις όλων των κρατών του πλανήτη, ότι πρέπει να ληφθούν άμεσα, δραστικά μέτρα για την προστασία της βιοποικιλότητας. Και η «γλώσσα» των αγορών δεν είναι άλλη από το χρήμα. Πόσα, δηλαδή, τρισεκατομμύρια δολάρια κοστίζει η καταστροφή των δέντρων, των ζώων, των κοραλλιών και πόσα τρισεκατομμύρια δολάρια προσφέρουν στην παγκόσμια οικονομία.
Οι εκτιμήσεις των επιστημόνων, που διατυπώθηκαν στην έκθεση «Τα οικονομικά των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας», πρέπει να τρόμαξαν τις αγορές και τις κυβερνήσεις, αφού, όπως επισημαίνει ο ΟΗΕ, «το φυσικό περιβάλλον και οι υπηρεσίες που προσφέρει αξίζουν τρισεκατομμύρια δολάρια και οι κυβερνήσεις και οι επιχειρηματίες θα πρέπει να αναγνωρίσουν αυτή την οικονομική προσφορά, έτσι ώστε να λάβουν άμεσα και αυστηρά μέτρα για την ανάσχεση της καταστροφής της βιοποικιλότητας».
Το φυσικό κεφάλαιο σε αριθμούς
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η αξία των κοραλλιογενών υφάλων στην ευημερία του ανθρώπου υπολογίστηκε μεταξύ 30 και 172 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο. Και αυτό γιατί η καταστροφή τους δεν έχει μόνο δραματικές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή, αλλά θέτει σε κίνδυνο την ευημερία περισσότερων από 30 εκατομμυρίων κατοίκων του πλανήτη, η οικονομία των οποίων στηρίζεται απόλυτα στους κοραλλιογενείς υφάλους ακόμα και για την παραγωγή τροφίμων.
Η οικονομική αξία των εντόμων επικονιαστών, όπως είναι οι μέλισσες και οι πεταλούδες, ανέρχεται παγκοσμίως σε 153 δισεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Στην Ευρώπη το ποσό ανέρχεται σε 5 δισεκατομμύρια τον χρόνο, εάν υπολογίσει κανείς ότι το 80% των καλλιεργειών εξαρτάται άμεσα από τα έντομα επικονιαστές, ο αριθμός των οποίων έχει μειωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της απώλειας του φυσικού τους περιβάλλοντος που επηρεάζει αντίστοιχα την εκτροφή και την αναπαραγωγή τους.
Η υπεραλίευση έχει, σύμφωνα με τους επιστήμονες, κόστος άνω των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον χρόνο και απρόβλεπτες οικονομικές συνέπειες στο μέλλον. Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, η ανεξέλεγκτη εντατική αλιεία που έχει επικρατήσει παγκοσμίως, σε συνδυασμό με τους δειλούς νόμους και τους ασθενείς μηχανισμούς ελέγχου, έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας τεράστιας αλιευτικής βιομηχανίας, η οποία αγνοεί το αύριο, με αποτέλεσμα στο άμεσο μέλλον να απειλείται με οικονομική καταστροφή, όπως και τα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν αποκλειστικά από την αλιεία.
Αντίστοιχα η καταστροφή του φυσικού κεφαλαίου, όπως των δασών, των υγροτόπων και των βοσκοτόπων, υπολογίζεται σε οικονομική ζημιά που κυμαίνεται από 2 έως 4,5 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.
Το σχέδιο σωτηρίας
Η μελέτη των επιστημόνων του ΟΗΕ μονοπώλησε το ενδιαφέρον των εκπροσώπων των κυβερνήσεων κατά τη διάρκεια της 10ης Συνδιάσκεψης των κρατών μερών της Σύμβασης για τη Βιοποικιλότητα, που πραγματοποιήθηκε πριν από περίπου έναν μήνα στην Ιαπωνία. Έτσι δεν είναι τυχαίο ότι στο νέο 10ετές σχέδιο σωτηρίας που υιοθετήθηκε, οι κυβερνήσεις καλούνται να εντάξουν τη βιοποικιλότητα ως οικονομικό μέγεθος στους εθνικούς προϋπολογισμούς, έτσι ώστε να διαμορφωθεί μια νέα στρατηγική στη λήψη των οικονομικών αποφάσεων.
Τα βήματα που έκανε στην Ιαπωνία η παγκόσμια κοινότητα είναι θετικά, αλλά όχι αρκετά για την προστασία της βιοποικιλότητας, αφού επικράτησε για μια ακόμα φορά η λογική των εκπτώσεων.
Το 10ετές σχέδιο μεταξύ άλλων προβλέπει ως στόχο τον περιορισμό της υπεραλίευσης μέσα από την υιοθέτηση καθεστώτος προστασία για το 10% των θαλάσσιων και παράκτιων περιοχών, καθώς και την προστασία του 17% των ηπειρωτικών ενδιαιτημάτων σε σχέση με το 12% που ισχύει σήμερα.
Όπως συμβαίνει πάντα, όμως, και αυτό το Πρωτόκολλο απειλείται από την άρνηση των ανεπτυγμένων χωρών να προχωρήσουν σε δεσμεύσεις για τους πόρους που θα θέσουν σε εφαρμογή τη νέα συμφωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι, αν και όλοι δείχνουν να κατανοούν ότι η καταστροφή της βιοποικιλότητας συνεπάγεται κοινωνική και οικονομική καταστροφή για εκατομμύρια ανθρώπους, συμφώνησαν να προσδιορίσουν τους πόρους που είναι απαραίτητοι για την εφαρμογή των μέτρων το 2012.
