Σπούδασε Φυσική Ιστορία , Μαθηματικά και Φιλοσοφία στο Χαρβαρντ. Δεν μπόρεσε να ενταχθεί στο αυταρχικό εκπαιδευτικό σύστημα της εποχής και παραιτήθηκε άμεσα από την θέση του δασκάλου αρνούμενος να ασκήσει βία στους μαθητές.
Ίδρυσε μαζί με τον αδελφό του ένα πρωτοποριακό αντιαυταρχικό σχολείο όπου εισήγαγε τις εκδρομές στην φύση σαν στοιχείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το εγχείρημα διακόπηκε απότομα με τον θάνατο του αδελφού του το 1841.
Το 1845-1846 πραγματοποίησε το “πείραμα” επιστροφής στην φύση στο οποίο αναφέρεται το βιβλίο του Ουώλντεν και με το οποίο θα ασχοληθούμε αναλυτικά παρακάτω.
Σε μια εποχή που οι περισσότεροι Αμερικανοί συγγραφείς πήγαιναν στην Ευρώπη για να τελειοποιηθούν, ο Θορώ έμεινε ριζωμένος στην Αμερική και αν και ταξίδεψε πολύ μέσα στην χώρα του, έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην γενέτειρά του, το Κονκόρντ της Μασσαχουσέτης.
Σαν φιλόσοφος χαρακτήριζε τον εαυτό του οπαδό του υπερβατισμού αν και κατέληγε σε συμπεράσματα εντελώς διάφορα από αυτά των Γερμανών ιδρυτών της σχολής όσον αφορά στην τροπό ζωής που προωθούσε. Επιδίωκε την ανακάλυψη και περιγραφή ενός οικονομικού συστήματος που δεν θα αποτελεί εμπόδιο στην πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου και αγανακτούσε με την εμμονή των συγχρόνων του στην απόκτηση πλούτου, διαφωνούσε όμως και με το σύστημα συνεταιριστικής διαβίωσης, καθότι υπερατομιστής.
Εχθρός κάθε συμβιβασμού μεταπήδησε στον φιλοσοφικό αναρχισμό σε θέματα πολιτικής. Αρνήθηκε να πληρώσει φόρους σε μια πόλη που είχε υποστηρίξει τον Μεξικανικό Πόλεμο και φυλακίστηκε γι αυτό. Όταν τον επισκέφθηκε στην φυλακή ο επίσης υπερβατικός φιλόσοφος Έμερσον και τον ρώτησε “Χένρυ, γιατί είσαι εδώ;” του απάντησε “Γουάλντο, εσύ γιατί δεν είσαι εδώ;” Στην “Πολιτική Ανυπακοή” που έγραψε μετά την αποφυλάκισή του αναφέρει: “Αν ο νόμος σου επιβάλλει να γίνεις όργανο αδικίας, αγνόησέ τον και θέσε σκοπό της ζωής σου να γίνεις τροχοπέδη αυτής της μηχανής”. Συνδέθηκε ακόμα με τον αγωνιστή ενάντια στην δουλεία Τζων Μπράουν τον οποίον και υπερασπίσθηκε δημόσια όταν συνελήφθη μετά από μια απόπειρα απελευθέρωσης δούλων.
Επηρεάστηκε από τις ιδέες του Ρουσσώ για την φύση και τον φυσικό άνθρωπο. Όπως αναφέρει “η αληθινή τέχνη είναι η έκφραση της λατρείας μας προς την φύση”. Πέθανε από φυματίωση.
Εκτός από το Walden (1854) και την Public Disobedience (1849) άλλο έργο του που εκδόθηκε εν ζωη ήταν το A Week on the Concord and Merrimac rivers (1849), ενώ μετά το θάνατό του κυκλοφορησαν τα Excursions (1863), The Maine Woods (1864), Cape Cod (1865) κ.α.
Γιώργος Μισεγιάννης
(Πηγή: Oikologos.gr – Ιστότοπος για το περιβάλλον και την οικολογία)
17 Δεκεμβρίου 2010
