ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ & ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ; ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ; (του Θεοδόση Τάσιου)

plantlife - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

plantlife - Σόλων ΜΚΟΗ ένσταση ακούγεται εύλογη, αλλα δέν είναι. Θα προσπαθήσομε να υποδείξομε εδώ οτι, αντιθέτως, τώρα είναι ευκαιρία να πιάσομε τον ταύρο απ΄ τα κέρατά μας. 

        Οι έμμονες πλημμύρες στην Κεντρική Ευρώπη κι οι έμμονες πυρκαγιές στην Νότια Ευρώπη (στατιστικώς προβλεπόμενες απ΄ τα μαθηματικά προσομοιώματα της κλιματικής αλλαγής) δοκιμάζουν ήδη τα όρια των τοπικών Οικονομιών. Ενώ οι πλημμύρες του Πακιστάν είναι μια οικονομική πρόκληση σε παγκόσμια κλίμακα. 
        

        Ηδη, μεγάλες διεθνείς Τράπεζες και μεγάλες Ασφαλιστικές κι Αντασφαλιστικές Εταιρείες, έχουν επανειλημμένως συμμετάσχει (απ΄ το 1995) σε ειδικά οργανωμένες Συναντήσεις-των, με μοναδικό θέμα τις επι των αγορών συνέπειες των απειλουμένων μεγαπτωχεύσεων, εξαιτίας της κλιματικής ανασφάλειας στα Τρόφιμα, στο Νερό και στην Υγεία. (Και δέν έχουν ακόμη αρχίσει να λογαριάζουν τις συντριπτικές συνέπειες της βαθμιαίας ανόδου της στάθμης της θάλασσας.) 
       Τί είναι όλες αυτές οι δυσθεώρητες (έως ανέφικτες) δαπάνες που θα κληθούνε να πληρώσουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας; Μήν κάνομε την πάπια· είναι κεφαλαιοποιημένο όλο το επι έναν αιώνα αχρεωστήτως δαπανηθέν απ΄ τους πατεράδες και τους παππούδες-μας κόστος κατανάλωσης περιβαλλοντικών αγαθών. Τώρα που φράκαρε ο Πλανήτης, τώρα πληρώνουμε. Απλά πράματα. 

        Υπάρχουν όμως και τα καλά νέα απο τους Πιστωτές μας: «Σας δίνομε προθεσμία, λέει. Αντί για τις όλο και μεγαλύτερες καταστροφές ανα 5-ετίαν, 10-ετίαν, 30-ετίαν, και τις αντίστοιχες ασήκωτες δαπάνες- αρχίστε να πληρώνετε απο αύριο το πρωί, σε μικρότερες δόσεις και με διακανονισμό: 1 σήμερα, αντί για 5 μεθαύριο. Η προσφορά ισχύει μόνον άν αρχίσετε αμέσως». Κι είναι θέμα πολιτικής ρύθμισης η δίκαιη κατανομή των πρόσθετων αυτών δαπανών στους σχετικώς πλουσιότερους πολίτες.
       Η δυσχέρεια εν προκειμένω είναι οτι δέν διαθέτομε ενιαίον παγκόσμιο Διαπραγματευτή, εξουσιοδοτημένον να νομοθετεί κιόλας. Γι΄ αυτό το πάμε με το πές-πές, απ΄ το Ρίο, στο Κυότο, απ΄ το Κυότο στην Κοπεγχάγη- κι απο ημίμετρα σε ημίμετρα. Παρα ταύτα, κάτι γίνεται· οι Λαοί ξυπνάνε. Κι η Ευρώπη πρώτη- και μπράβο της. (Αυτή, «των μονοπωλίων», ξέρετε). Τώρα, κόντρα στα συμφέροντα των Πετρελαιάδων, πάμε για μείωση εκπομπών CΟ2 30% (όχι μόνο 20%) για το 2020, ενσχέσει με το 1990. Και λένε οι τρείς ισχυρότεροι Υπουργοί Περιβάλλοντος «τώρα θα μας κοστίσει λιγότερο η εντονότερη μείωση, λόγω των ήδη μειουμένων εκπομπών κατα την ύφεση, καθώς και λόγω της αναμενόμενης αύξησης της τιμής του πετρελαίου».

         Η ίδια αύξηση κάνει ευχερέστερη και την αλλαγή των επενδυτικών προτύπων προς την κατεύθυνση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλα και προς την αγορά άνθρακα χαμηλών εκπομπών. Ετσι εξηγείται γιατί η σκληρότερη (οικονομικής εμπνεύσεως) ηγέτις κυρία Μέρκελ εδήλωνε τον περασμένο Αύγουστο οτι η Γερμανία θα καλύψει το 100% των ενεργειακών αναγκώντης με ανανεώσιμες πηγές, το 2050. Τρέμε ΟΠΕΚ.

         Αυτές οι ειδήσεις που προέρχονται απ΄ τα πατριαρχεία του Καπιταλισμού αρκούν νομίζω για να επιβάλουν σιγή στις στερεότυπες φωνές «τώρα δέν έχομε λεφτά». Οντως: δέν έχομε πολύ χρήμα, έχομε όμως περισσότερο μυαλό- άς το αξιοποιήσομε τώρα στο παρα πέντε. Κι είναι καλή η σύμπτωση και στη Χώρα-μας όπου αρχίζομε να μαθαίνομε στην εξοικονόμηση ενέργειας στα σπίτια μας, νερού στις αρδεύσεις μας, κρέατος στις εισαγωγές μας- όλα οικονομικά και υγιεινά μαθήματα «χάρις» στην Κρίση. Ιδού και ενα άλλο ενδεικτικό παράδειγμα: Ποιά Τράπεζα αύξησε τα κέρδη-της με την Κρίση; Απάντηση: Η Εcobanken- πού αλλού, στη Σουηδία. Το ίδιο όμως συμβαίνει και σε όμοιες Τράπεζες σε καμια-δεκαριά άλλες χώρες. Τώρα θα παίρνομε δάνειο και θα βγάζομε λεφτά απ΄ την «πλήρη διαλογή» και εκμετάλλευση των σκουπιδιών μας. Κι άσε και το κέρδος απ΄ τα πρόστιμα που θα γλυτώσουμε απ΄ την Ευρωπαϊκή Ενωση!

Χρειάζεται άραγε επίλογος;
         Όχι· διοτι οι λόγοι επλήθυναν πλέον.
       Ομως, ούτε και πολλές πράξεις μπορούν να γίνουν, αφού διαπιστώνουμε μεγάλο έλλειμμα Περιβαλλοντικής Παιδείας (των ενηλίκων εννοώ), για να μπορούμε να παραγάγομε χειροπιαστά ηθοπολιτικά αποτελέσματα. 
        Ιδού γιατί άφησα για το τέλος ενα προσχέδιο μ υ ή σ ε ω ς ενηλίκων στη γευσιγνωσία του κρασιού της Περιβαλλοντικής. Ιδού: 
        α) Πρώτον, ελπίζω οτι η ιστορικοφιλολογική έρευνα των Γραφών θα επιτρέψει την αμφισβήτηση της γνησιότητας του χωρίου ΙΑ, 12-14 και 20-21 του κατα Μάρκον Ευαγγελίου, όπου (άν είναι δυνατόν) φέρεται ο γλυκύς Ιησούς να έχει ξηράνει μια συκιά επειδή, λέει, δέν είχε σύκα (παρ΄ όλον οτι ανεγνώριζε οτι «ου γάρ ήν καιρός σύκων»). Εξ άλλου, και οι πιστοί ρωμαιοκαθολικοί χριστιανοί θα πείσουν τον Πάπα να αναθεωρήσει την εμμονή-του κατά του οικογενειακού προγραμματισμού- για να σωθεί η Αφρική. 

        β) Για νά ΄ρθουμε τώρα στα καθ΄ ημάς, ήγγικεν η ώρα όπου ο υπουργός πολιτισμού, παρουσία ζωηρών δημοσιογράφων, θα συγκαλέσει δημόσια σύσκεψη όλων των Καναλαρχών- και εν ονόματι του Λαού (που λέει και το Σύνταγμα) θα τους ζητήσει να προσφέρουν δύο τρίλεπτα την ημέρα για την προβολή φιλοπεριβαλλοντικών μηνυμάτων (πολύ καλογυρισμένων- με την προσφορά του Συλλόγου των Ελλήνων Διαφημιστών). Το σύνθημα θα είναι «για μια 4-πλή βιωσιμότητα (Οικονομίας, Κοινωνίας, Πολιτισμού και Περιβάλλοντος, αρρήκτως)». Ο,τι δέν έγινε λίγες ώρες πρίν απ΄ το ναυάγιο του «Τιτανικού», μπορεί ωραιότατα να γίνει τώρα. Τώρα που ξέρομε.

         γ) Α, και κάτι άλλο: Να προξενέψουμε καμποσες αδελφοποιήσεις ελληνικών με δανέζικες πόλεις- μπάς και μας μάθουνε το πώς καμαρώνουνε όταν έξω απ΄ τα σπίτια-τους αναρτούν την πράσινη φιλοπεριβαλλοντική πινακίδα. Τί σωτήρια διαστροφή κι αυτή! Οι επιστήμονες της Συμπεριφοράς και της Οικονομίας τά ΄χουνε βάψει μαύρα: Πώς είναι δυνατόν, σου λέει, ενα απλό συναίσθημα («καμαρώνω») να εμπνέει πράξεις και κάποιες στερήσεις που επηρεάζουν τόσο αποφασιστικά το μέλλον ολόκληρου Πλανήτη… 
        Δέν πειράζει· ποτέ δεν είν΄ αργά για να διορθώνομε εμπειρικώς τις λανθασμένες μηχανιστικές θεωρίες μας.

         δ) Τελικώς, όλα τούτα θα μας διευκολύνουν να ευτυχήσομε γενικότερα, αλλάζοντας βιοτροπία (lifestyle που λέμε στα χωριά μας): Θα μυηθούμε σε θέματα που έως χθές τα σνομπάραμε, όπως – την ουσιαστική διάθεση χρόνου, – την ηδονή απ΄ το καθρέφτισμα στα μάτια του Αλλου, – τη μείωση της επιδειξιοκρατίας, – και τη διαφοροποίηση του Είναι απο το Έχειν.

        Λίγο πειστικότερα επιχειρήματα, στην ομότιτλη διάλεξη στο Μέγαρον Ρlus, στις 19 Οκτωβρίου. 

Ο κ. Θεοδόσης Π. Τάσιος είναι ομότιμος καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου

(Πηγή:Το Βήμα)

18 Οκτωβρίου 2010