Πως σχετίζονται η παραγωγή τροφίμων, με τη κρίση της οικονομίας και τη κλιματική αλλαγή; η Η είναι ίσως η γνωστότερη μορφή του κινήματος κατά των γ.τ.ο. και της παγκοσμιοποίησης και υπέρμαχος της βιοποικιλότητας και της οικολογικής γεωργίας. Το κείμενο της για την τριπλή παγκόσμια κρίση, της οικονομίας, των τροφίμων και του κλίματος, αποτελει μια κριτική προσέγγιση για το θέμα της οικονομίας, της αγροτικής και ενεργειακής παραγωγής και μια πρώτη γνωριμία με το έργο της. [το κειμένου υποκαθιστά επίσης της προγραματισμένη συνέντευξη της Δρ. Σιβα στο BiotechWatch.gr, με την ευκαιρία της ομιλίας της στην αθήνα την περασμένη εβδομάδα, η οποία τελικά αναβλήθηκε λόγω ασθένειας]
Η τριπλή κρίση, μια ευκαιρία με τρεις πτυχές Η βιομηχανοποιημένη γεωργία και τα παγκοσμιοποιημένα συστήματα παραγωγής τροφίμων έχουν προβληθεί ως φθηνές και άφθονες πηγές τροφής. Ωστόσο τα τρόφιμα δεν είναι πλέον φθηνά. Η εποχή των φθηνών τροφίμων και του φθηνού πετρελαίου έχει έρθει στο τέρμα της. Η διατροφική κρίση, της οποία το έναυσμα δόθηκε με τις αυξανόμενες τιμές το 2007 και 2008 οδήγησε σε εξεγέρσεις για τα τρόφιμα σε πολλές χώρες. Οι τιμές των τροφίμων άρχισαν να αυξάνονται ως συνέπεια της σύνδεσης της εγχώριας Ινδικής οικονομίας με την παγκόσμια οικονομία. Αρχικά, τις πρώτες μέρες της παγκοσμιοποίησης, οι αγρο-εταιρείες που κυριαρχούν στο εμπόριο, μείωσαν τις τιμές ώστε να καταλάβουν την αγορά. Το ρίξιμο των τιμών της σόγιας την δεκαετία του ΄90 είναι ένα αρχικό παράδειγμα. Τώρα που παγκόσμιες εταιρείες όπως η Cargill έχουν πια δημιουργήσει εξάρτηση των εισαγωγών, αυξάνουν τις τιμές. Επιπρόσθετα, οι εικασίες για τις προσεχείς τάσεις του εμπορίου, οδηγούν τις τιμές σε αύξηση. Η κλιματική αλλαγή και η μετατροπή της παραγωγής τροφίμων σε βιοκαύσιμα προσθέτουν ακόμα μια αυξητική πίεση στις διεθνείς τιμές. Αυτή η αύξηση είναι που υπογραμμίζει την ανάγκη του να εστιαστούμε στην διατροφική αυτάρκεια. Είναι τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά σημαντικό να εστιαστούμε σε απεξάρτηση όσον αφορά τα τρόφιμα και την γεωργία. Ενώ εκατομμύρια ανθρώπων πεινάνε, τα κέρδη των εταιρειών αυξάνονται. Η Cargill αύξησε τα κέρδη της κατά 30% το 2007. Τα κέρδη της Monsanto αυξήθηκαν κατά 44%. Αυτά τα κέρδη θα αυξάνονται όσο τα εταρειακά μονοπώλια θα βαθαίνουν. Η Monsanto αύξησε τις τιμές των σπόρων καλαμποκιού από 100$/τσουβάλι σε 300$/τσουβάλι. Για ένα αγρόκτημα 1000 εκταρίων στις ΗΠΑ αυτό σημαίνει ένα αυξανόμενο κόστος 40.000$. Εάν τα συμπτώματα αντιμετωπιστούν όπως και η ασθένεια, τότε οι λύσεις που προσφέρονται για κάθε κρίση θα κάνουν την άλλη κρίση χειρότερη. Τα βιομηχανικά βιοκαύσιμα αντιμετωπίστηκαν ως η θεραπεία για την κλιματική αλλαγή, ωστόσο επιτάχυναν την κρίση των τροφίμων μετατρέποντας το καλαμπόκι και τη σόγια σε αιθανόλη και βιο-ντήζελ. Απαιτούνται 1.5 γαλόνι βενζίνης για να παραχθεί 1 γαλόνι αιθανόλης. Για κάθε μονάδα ενέργειας από ορυκτά καύσιμα που ξοδεύεται για την παραγωγή αιθανόλης από καλαμπόκι, η επιστροφή είναι 0.778 μονάδες ενέργειας, για αιθανόλη από φυτικά υπολείμματα 0.688 και για βιο-ντηζελ απο σόγια 0.534. Οι Pimentel kai Patzek επικρίθηκαν απο’οτην κυβέρνηση των ΗΠΑ επειδή συμπεριέλαβαν τη ενέργεια που απαιτείται για την κατασκευή μεταποιητικών μονάδων βιοκαυσίμων. Ωστόσο αυτές οι νέες ενεργειακές επενδύσεις εμπεριέχουν πράγματι εκπομπές αερίων οπότε είχαν δίκιο με το να τις υπολογίζουν στο ολικό ισοζύγιο ενέργειας. Το 2006 οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν το 20% της παραγωγής καλαμποκιού για την παραγωγή 5 δισ γαλονιών αιθανόλης η οποία κάλυψε μόλις το 1% της κατανάλωσης. Αν χρησιμοποιούνταν 100 της παραγωγής καλαμποκιού για την παρασκευή αιθανόλης, αυτή θα κάλυπτε μόλις το 7# της συνολικής ζήτησης. Τα βιοκαύσιμα επέτειναν επίσης τις δυσοίωνες εικασίες για τα αγροτικά προϊόντα, οι οποίες συνδέονται με την κρίση των τροφίμων και της οικονομίας. |
|
Οι λύσεις που προέκυψαν από το Διεθνές Συνέδριο για την Κρίση των Τροφίμων και του Κλίματος τον Ιούνιο του 2008 εστιάστηκαν στην αυξημένη χρήση χημικών λιπασμάτων και υβριδικών σπόρων. Ωστόσο τα χημικά λιπάσματα είναι μια κύρια αιτία της Κλιματικής Αλλαγής. Σύμφωνα με την έκθεση του IPCC για το 2007, τα νιτρικά λιπάσματα συνεισφέρουν το 38% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στη γεωργία. Το οξείδιο του Αζώτου [που απελευθερώνουν τα λιπάσματα] είναι 300 φορές πιο ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου από το διοξείδιο του Άνθρακα.
|
Οι τρεις κρίσεις, των τροφίμων, της οικονομίας και του κλίματος διασυνδέονται, καθώς είναι και οι λύσεις γι’ αυτές. Μια γεωργία που βασίζεται σε χημικά και πιστώσεις είναι μια γεωργία που ελέγχεται από μεγάλες εταιρείες. 5 μεγάλες εταιρείες βιοτεχνολογίας ελέγχουν την παγκόσμια παροχή σπόρων και αγροχημικών. 5 μεγάλες εταιρείες γεωργικών προϊόντων ελέγχουν την παραγωγή τροφίμων. Όταν εταιρείες ελέγχουν την γεωργία, οι σπόρους και τα τρόφιμα γίνονται προϊόντα. Τα προϊόντα αυξάνουν τα κέρδη των εταιρειών. Το κέρδος τότε γίνεται ο κύριος σκοπός της γεωργίας, και όχι η φροντίδα της γης, των ειδών, των ανθρώπων. Ως προϊόν, η τροφή κατευθύνεται εκεί όπου θα κερδίζει περισσότερα. Η Πρωτοβουλία Υπευθυνότητας του Αγρο-εμπορίου (ΑΑΙ) δήλωσε πως “η μαζική κερδοσκοπία στην οικονομία των αγρο-προϊόντων…οδήγησε τις τιμές του σταριού, και των τροφίμων πέρα από το να έχουν πρόσβαση σε αυτά εκατοντάδες εκατομμυρίων κόσμου σε ολόκληρη τη γη”. Σύμφωνα με τον FAO από τον Απρίλη του 2008, 30% της αστάθειας των τιμών καλαμποκιού και 40% της σόγιας δεν είχαν να κάνουν με τις βασικές αρχές της αγοράς. Αυτό δεν είχε κάποια σχέση σχετικά με τη προσφορά και ζήτηση, αλλά με τα πονταρίσματα που γίνονται στο παγκόσμιο καζίνο. Η οικονομική κρίση, η κρίση των τροφίμων και η κλιματική κρίση έχουν κοινές ρίζες, μια οικονομία βασιζόμενη στο χρέος, χρέος στη φύση, χρέος στους αγρότες, χρέος στους πολίτες. Η οικολογική γεωργία η οποία βασίζεται σε φυσικούς οικολογικούς νόμους είναι η λύση στην κρίση των τροφίμων, του κλίματος και της οικονομίας. Μια οικολογική γεωργία που στηρίζεται στην βιοποικιλότητα δίνει υψηλότερη θρέψη και ποσότητα τροφίμων ανά εκτάριο απ’ ότι η βιομηχανική γεωργία. Μειώνει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και μετριάζει την κλιματική αλλαγή, ενώ βοηθάει στο να προσαρμοστούμε σε αυτή. Και απελευθερώνει του αγρότες απο χρέη και αυτοκτονίες. Όταν στρεφόμαστε στην βιοποικιλότητα και την Γη, δεν χρειαζόμαστε πίστωση, κεφάλαιο και χημικά. Μια γεωγία απαλλαγμένη απο γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, χημικά και χρηματιστηριακή πίστωση είναι η λύση στην τριπλή κρίση. Η τριπλή κρίση είναι που μας προσφέρει μια τριπλή ευκαιρία να ενδυναμώσουμε το κίνημα μας και να μεταβούμε απο τα χημικά και τους γ.τ.ο. στην βιοποικιλότητα, απο τις εταιρείες σε πραγματικούς ανθρώπου, από την φανταστική οικονομία στην Wall street στον πραγματικό πλούτο του ότι οι αγρότες δουλεύουν με την φύση και τη μάνα γη.
|
(Πηγή: BiotechWatch.gr) 15 Ιουνίου 2010 |