ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗ ΝΙΚΑ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ.

Ethanolplant - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

Ethanolplant - Σόλων ΜΚΟΤα 107 εκατομμύρια τόνοι σιτηρών τα οποία μετατράπηκαν σε αιθανόλη για να κινήσουν οχήματα στις ΗΠΑ το 2009θα μπορούσαν να θρέψουν 330 εκατομμύρια ανθρώπουςΗ μεγαλύτερη παραγωγός σιτηρών στον κόσμο, χρησιμοποίησε σύμφωνα με στοιχεία του Earth Policy Institute το ένα τέταρτο της συνολικής παραγωγής της τη χρονιά που πέρασε, για τη δημιουργία βιοκαυσίμων και όχι για να θρέψει το όλο και μεγαλύτερο ποσοστό των κατοίκων της που υποφέρει από την πείνα.

 Ακόμα και πριν από τη μεγάλη οικονομική κρίση, που για τις ΗΠΑ είχε αρχίσει από το δεύτερο μισό του 2007, η φτώχεια είχε χτυπήσει την πόρτα του μέσου Αμερικάνου. Σε πόλεις που άλλοτε χρησιμοποιούνταν ως παράδειγμα του αμερικανικού τρόπου ζωής και της υπεροχής του φιλελευθερισμού όπως το Ντιτρόιτ ή το Πίτσμπουργκ, χιλιάδες άνθρωποι στέκονται στις ουρές προκειμένου να εξασφαλίσουν συσσίτιο από τις δημοτικές ή άλλες φιλανθρωπικές υπηρεσίες. Σταδιακά η πλουσιότερη χώρα του κόσμου και η πλέον προηγμένη αγροτική βιομηχανία του πλανήτη δεν μπορεί να θρέψει τους πολίτες της.

 

          Ένας από τους βασικότερους λόγους αυτού του φαινομένου που λίγα χρόνια πριν φαινόταν αδιανόητο για ένα κράτος σαν τις ΗΠΑ, είναι η σαφής προσπάθεια κάποιων εταιριών να καρπωθούν τεράστια κέρδη από την ανάπτυξη των βιοκαυσίμων, στην οποία καταναλώνεται το ένα τέταρτο της συνολικής παραγωγής σιτηρών, με καταστροφικές βέβαια συνέπειες για την παραγωγή και την αγορά τροφίμων τόσο στις ΗΠΑ, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο[1] 

 

         Σύμφωνα με το Earth Policy Institute η ποσότητα των σιτηρών που χρησιμοποιείται για να γεμίσει το ρεζερβουάρ ενός οχήματος SUV για μία μόνο φορά θα ήταν ικανή να θρέψει ένα άτομο για μία ολόκληρη χρονιά. Η πορεία που ξεκίνησε όμως η κυβέρνηση των Ρεπουμπλικάνων του Τζωρτζ Μπους συνεχίζεται καταστροφική και με γεωμετρική μάλιστα πρόοδο: η συνολική ποσότητα αιθανόλης που παρήχθη στις ΗΠΑ το 2009 θα μπορούσε να θρέψει συνολικά 330 εκατομμύρια ανθρώπους, αντί 50 εκατομμυρίων το 2000.

 

        Η βιομηχανία μετατροπής καλλιεργειών σε αιθανόλη όμως εξυπηρετεί:

1) τόσο την περιβαλλοντική «συνείδηση» του μέσου πολίτη ως ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, αφού δεν του γνωστοποιούνται οι περαιτέρω συνέπειες της παραγωγής της τόσο στην γεωργία  όσο και στο περιβάλλον ), αλλά

2) και τα κέρδη εταιριών παραγωγής βιοκαυσίμων και αυτοκινητοβιομηχανιών.

 

       Έτσι ο αμερικανικός τρόπος ζωής, άρρηκτα δεμένος από τις αρχές του 20ου αιώνα με τη χρησιμοποίηση αυτοκινήτου και με τη συχνότατη αλλαγή του, συνεχίζεται, εις βάρος της διατροφής των ίδιων των φορολογούμενων, οι οποίοι το 2010 θα επιδοτήσουν τις καλλιέργειες βιοκαυσίμων με 6 δις δολάρια. Υπολογίζεται ότι στη χώρα κυκλοφορεί περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου στόλου οχημάτων (περίπου 900 εκατομμύρια).

 

        Οι καλλιέργειες βιοκαυσίμων έχει αποδειχτεί ότι μπορούν να αποδώσουν μόνο σε μικρές τοπικές κλίμακες και όχι σε μεγάλες εκτάσεις. Υπολογίζεται ότι για την κάλυψη του 3% των ενεργειακών αναγκών των ΗΠΑ, όπου τα βιοκαύσιμα συνεχίζουν να παρουσιάζονται από πολλούς ως το «πράσινο υποκατάστατο» του πετρελαίου, θα απαιτούνταν το 20% των υπαρχόντων καλλιεργήσιμων εδαφών της χώρας!

 

        Σύμφωνα με τα στοιχεία του Earth Policy Institute το ποσοστό αυτό, ακόμα και στην περίπτωση που από την εγχώρια παραγωγή δεν παράγονται καθόλου τρόφιμα όπως ψωμί, ζυμαρικά, ρύζι, αλλά και δεν χρησιμοποιούνται ως τροφή για ζώα που παράγουν τρόφιμα ζωικής προέλευσης, μεταξύ των οποίων και το αναντικατάστατο για τον μέσο Αμερικάνο κρέας, το σύνολο των καυσίμων που θα παραχθούν δεν μπορεί να ξεπεράσει το 18% της συνολικής ζήτησης[2].

[1] Βιοκαύσιμα – Κομμάτι της περιβαλλοντικής κρίσης και όχι της επίλυσής της – Γ’ Μέρος: Βιοκαύσιμα και Διατροφική Κρίση, Σόλων, 14 Σεπτεμβρίου 2009

[2] U.S. Feeds One Quarter of its Grain to Cars While Hunger is on the RiseEarth Policy Institute, 21 Ιανουαρίου

25 Ιανουαρίου 2010

Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων
aris@solon.org.gr

Σχετικά άρθρα