Το ζήτημα της βελτίωσης της σχέσης μας με το περιβάλλον περνάει μέσα από την εσωτερική μας στάση και συνεπώς μέσα από τις εσωτερικές μας αξίες. Οι εσωτερικές αξίες για το περιβάλλον διαμορφώνονται σε δυο επίπεδα.
Το πρώτο επίπεδο διαμόρφωσης των εσωτερικών αξιών είναι μέσα από την πρωτογενή μας αισθαντικότητα που αναδεικνύει εμάς και το περιβάλλον ως αλληλένδετους συντελεστές και αδιάσπαστα μέρη μιας ολότητας.
Στο πεδίο αυτό περιλαμβάνεται εκείνη η αισθαντικότητα που ξεκινάει από τη βρεφική και νηπιακή ηλικία και συνεχίζει ύστερα στη ζωή και τη συνείδηση του παιδιού και του έφηβου. Είναι εκείνη η αισθαντικότητα που γεννάει τον θαυμασμό, την έκσταση και την αναζήτηση της κατανόησης και που τελικά με τη βοήθεια της λογικής δένει τους κρίκους της αλυσίδας της ενότητας. Αυτό είναι το πρώτο πεδίο διαμόρφωσης εσωτερικών αξιών.
Το δεύτερο πεδίο διαμόρφωσης αξιών βρίσκεται στα κοινωνικά πρότυπα, τα πρότυπα του ανταγωνισμού της οικονομικής ανάπτυξης, του κέρδους αλλά και τα πρότυπα των καθημερινών διαχειριστικών αξιών, όπως για παράδειγμα το κατά πόσο μπορούμε και τιμολογούμε τον αέρα και το νερό, σαν συντελεστές της ζωής μας. Υπάρχουν διαχειριστικά προβλήματα, προβλήματα μετατροπής των ζωτικών αξιών σε οικονομικές αξίες και επίσης μετατροπής των πολιτιστικών αξιών σε οικονομικές αξίες.
Υπάρχουν επίσης προβλήματα για τη δημιουργία εργαλείων προσαρμογής και πολιτικής εξυπηρέτησης των αναγκών σε σχέση με τα φυσικά και οικολογικά αγαθά. Σ’ αυτό το τομέα σημαντικό ρόλο έχει να παίξει η εκπαίδευση, για τη διαμόρφωση νέων τάσεων εσωτερικών αξιών, καθώς η καθημερινή μας οικονομική πρακτική με τη συμμετοχή μας στην παραγωγή και την κατανάλωση, με τα πρότυπα που δεχόμαστε από άλλους παίζει καθοριστικό ρόλο.
Οι εσωτερικές αξίες για το περιβάλλον διαμορφώνονται από την αισθαντικότητα και τον λόγο με την πρωτογενή τους εσωτερική δυναμική, αλλά ακόμα περισσότερο διαμορφώνονται μέσα από τα κοινωνικά πρότυπα και τον διαχειριστικό κύκλο του συστήματος μέσα στην καθημερινότητά μας. Η δική μας επιλογή βρίσκεται στο αν θα θυμηθούμε βαθύτερα μέσα μας τις αξίες μας για το περιβάλλον, τη φύση και τη ζωή, και αν θα τις αναστήσουμε για να αναζητήσουμε μετά και μια άλλη καλύτερη πλαισίωση αυτών των εσωτερικών αξιών σε επίπεδο κοινωνίας και διαχείρισης. Είδαμε εδώ ότι οι εσωτερικές αξίες βρίσκονται σε έναν ενιαίο κύκλο διαμόρφωσης των αξιών καθώς επιδρούν μέσα μας και καθώς δέχονται επιδράσεις από το περιβάλλον, από τα κοινωνικά πρότυπα και την καθημερινή διαχείριση.
Το αξιακό μοντέλο της διαχείρισης έχει καθοριστικές επιδράσεις στον εσωτερικό μας κόσμο και στον προσανατολισμό των σχέσεών μας με τη φύση.
Παράλληλα όμως, το αξιακό μοντέλο διαχείρισης είναι πάμφτωχο σε Υπαρξιακές Αξίες, σε Βάθος Εαυτού όπου δεν μπορεί κανείς να βρει είδωλα πλάνης και επιθυμίες αλλοτρίωσης. Η διακριτική ανάκτηση της Ενότητάς μας με τον κόσμο και η αναγνώριση της καθολικότητας της Ενότητας του Εαυτού ως Είναι μας οδηγεί σε μια πολύ πιο αβλαβή και υπηρετούσα διέλευση στον πλανήτη.
22 Οκτωβρίου 2009,
Γιάννης Ζήσης, Συγγραφέας – Δημοσιογράφος
Μέλος της γραμματείας της μκο Σόλων ioanniszisis@solon.org.gr
Σήμερα πραγματοποιείται μια μετάβαση από τον βιομηχανικό καπιταλισμό, το σφυρί και το γράσο, σε έναν τεχνοκόσμο αλγορίθμων, ρομπότ, λογισμικών πακέτων, ψηφιακών δικτύων και γονιδιακού υποστρώματος της ζωής. Η μετάβαση από την φάμπρικα και την...
2ο Μέρος του άρθρου «Χρόνος και μεγάλες αρχές» Τρεις έννοιες θα μας απασχολήσουν όσον αφορά την φύση και την λειτουργία των μεγάλων αρχών. Η καθολικότητα. Με την έννοια «καθολικότητα» εννοούμε τουλάχιστον ότι οι αρχές...
Η τάξη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Ψυχρό Πόλεμο ξεκίνησε με την εδραίωση της φιλελεύθερης ιδεολογίας του Δυτικού διεθνισμού, που βασίζεται στις θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου, της οικονομίας της αγοράς, των...
Τα συστήματα δεδομένων γης χρηματοδοτούνται από τη διεθνή συνεργασία με την υπόσχεση ότι προωθούν τη βιώσιμη διακυβέρνηση της γης. Η εξαγωγή και η διάθεση δεδομένων γης μπορεί να βελτιώσει τη «διακυβέρνηση», αλλά κυρίως από...
Μέρος 1ο – Διάσταση μεταξύ αποδομητικών θεωριών και μεγάλων αρχών Η αφετηρία για την σειρά άρθρων που θα ακολουθήσει με αυτόν τον τίτλο ήταν η έκπληξη που αισθάνθηκα όταν ήλθα επανειλημμένα σε επαφή...
Η οικουμενική διακήρυξη για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που υιοθετήθηκε από την ΓΣ του ΟΗΕ το 1948 και περιλαμβάνει 30 άρθρα, είναι τέκνο της εποχής των φώτων, της θρησκείας της προόδου και τα ίχνη...
Είναι η αγορά και η πώληση κρυπτονομισμάτων μια μορφή πολιτικού και κοινωνικού ακτιβισμού; Διαφημίσεις για blockchain, NFT και κρυπτονομίσματα όπως το Bitcoin φαίνεται να είναι παντού. Οι τεχνολογίες κρυπτογραφίας προωθούνται ως αντικατάσταση των τραπεζών,...
Όλοι ψάχνουν σήμερα εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που θα σηκώσουν στους ώμους τους το βάρος της σημερινής παγκόσμιας κρίσης. Φυσικά, ο καθένας φαντάζεται αυτές τις δυνάμεις σύμφωνα με τα γούστα και τις προσδοκίες του,...
Οι γιατροί στην Αμερική περνούν από πολλά χρόνια εκπαίδευσης προτού να είναι έτοιμοι να εξασκήσουν την ιατρική, συχνά μια δεκαετία ή περισσότερο. Αυτό περιλαμβάνει τέσσερα χρόνια ιατρικής σχολής μετά από τέσσερα χρόνια κολλεγίου, στη...
Μπορεί να φαίνεται ότι η γεωπολιτική δεν έχει σχέση με την ψυχολογία, μια και αντιμετωπίζει ξερά και χωρίς συναισθηματισμούς τα γεγονότα και τις διεθνείς σχέσεις, όμως η βάση στην οποία στηρίζεται το σκεπτικό της...
Ο πόλεμος στην Ουκρανία άνοιξε τα μάτια μας σε δύο πράγματα που υπήρχαν εδώ και καιρό για να δούμε. Η παγκόσμια τάξη μετά το 1945 έχει καταρρεύσει σε μια νέα παγκόσμια αταξία. Το ουτοπικό όνειρο...
Το 1669 οι Οθωμανοί υπό τον Μεχμέτ Κιοπρουλή κατέλαβαν την Κρήτη η οποία για 250 έτη έμεινε υπό οθωμανική κυριαρχία, παρότι οθωμανοί άποικοι δεν ήρθαν από την Ανατολία ούτε τα οθωμανικά στρατεύματα κατοχής...
Η ιστορία μάς δείχνει ότι η οικοφοβία – η αισθητή ανάγκη να υποβαθμιστεί κάποιος το δικό του πολιτιστικό σπίτι – προκύπτει όταν ένας πολιτισμός αρχίζει να παρακμάζει.
Η Δύση μοιάζει σήμερα με την Κίνα τον δέκατο έννατο αιώνα, που είχε τέτοια αλαζονεία και σιγουριά για την ανωτερότητά της, θεωρώντας τους άλλους υποδεέστερους, που δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει προς το καλύτερο τα πράγματα στο εσωτερικό της, μέχρι που οι δυτικοί την άλωσαν, διαμοίρασαν τα εδάφη της και άσκησαν κυριαρχία πάνω της.
Ένα από τα πιο δύσκολα εμπόδια που λειτουργούν ενάντια στους απλούς πολίτες στη Δύση είναι η αυτοικανοποιητική υπόθεση ότι οι δυτικοί θεσμοί και φιλοσοφίες είναι εγγενώς απρόσβλητοι από την άνοδο του ολοκληρωτισμού.
Οι περισσότεροι σήμερα αναρωτιούνται και ανησυχούν για το τι πρόκειται να απογίνει η Δύση, γιατί φαίνεται να περνάει μία ριζική κρίση, δηλαδή μία κρίση τόσο στο πολιτισμικό όσο και στο γεωπολιτικό πεδίο. Το φιλελεύθερο μοντέλο της κοινωνικής και πολιτικής της ζωής ήταν όντως ένα υπόδειγμα για όλο τον κόσμο
Είναι αδύνατο να προβλέψουμε πώς θα εξελιχθεί η κρίση στην Ουκρανία, αλλά η ρήξη στις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Δύσης είναι απίθανο να επουλωθεί σύντομα. Τουλάχιστον, το εμπόριο μεταξύ αυτών των δύο πλευρών θα επηρεαστεί άσχημα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η απληστία έχει δραματικές συνέπειες, όταν λειτουργεί στις διεθνείς σχέσεις, γιατί επηρεάζει όλον τον κόσμο και όχι μόνον την προσωπική ζωή κάποιου. Για την απληστία ο άλλος είναι πάντοτε ένας περιορισμός, ένα όριο. Αυτή είναι μία ψυχολογική παρέκκλιση, που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και να μη θεωρούμε τόσο εύκολα ότι το συμφέρον διατηρεί πάντοτε τη λογική του
Στην εποχή μας ζούμε ήδη καταστάσεις που ο κόσμος για δεκαετίες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ξεχάσει και φανταζόταν ότι τις είχε αφήσει πίσω του οριστικά. Αυτό, κατά τη γνώμη πολλών, ήταν ένα πρωτόγονο παρελθόν που και μόνον η αλλαγή του αιώνα εγγυόταν ότι είχε αφεθεί ανεπιστρεπτί πίσω.