Ο περιβαλλοντικός προσανατολισμός του πολιτισμού πρέπει να είναι η στρατηγική στόχευσή του, ώστε αυτός τελικά να καταστεί βιώσιμος.
Το πολιτιστικό περιβάλλον περιλαμβάνει ετερόκλητα πολιτιστικά στοιχεία των γενεών πολλά από τα οποία δεν έχουν συνέργεια και συμπληρωματικότητα. Αυτό το βλέπουμε στη διαμόρφωση του αγοραίου πολιτιστικού πλαισίου και των μέσων ενημέρωσης στις ζώνες των ενδιαφερόντων που ελκύουν τις διαφορετικές γενεές την ίδια στιγμή στον κόσμο μας. Είναι φανερό ότι υπάρχει ένα πολιτιστικό χάσμα το οποίο απειλεί την πολιτιστική συνοχή και που δεν επιτρέπει την πολιτιστική ολοκλήρωση. Δεν επιτρέπει μια πολιτιστική οικολογία μέσα σ’ ένα προοδευτικό πλουραλιστικό πολιτισμό, μια οικολογία πολιτιστικών προϊόντων με πλούτο και με βιωσιμότητα.
Η έννοια του πλούτου εδώ αναφέρεται όχι στην πολυτέλεια ή στον οικονομικό πλούτο, αλλά στον πολιτιστικό πλούτο. Θεμέλιο και κεντρικό σημείο αυτής της οικολογίας, πρέπει να είναι οι κλασσικές αξίες του πολιτισμού και οι άξονές τους.
Μέσα στις κλασσικές αξίες μια βασική συνιστώσα είναι η αξία του περιβάλλοντος, όχι ως αγοραία & χρηματιστηριακή.
Το πολιτιστικό μας περιβάλλον καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την ανταγωνιστικότητα η οποία λειτουργεί καταλυτικά και απαξιωτικά απέναντι στην κρίσιμη ποιότητα που χρειάζεται για τον πολιτισμό και την επικοινωνία σε σχέση με το περιβάλλον, για τη βιωσιμότητα του πολιτισμού και της επικοινωνίας.
Πάνω από όλα καθοριστικό στοιχείο είναι η αγορά, χωρίς μακροχρόνια στρατηγική και σχεδιασμό, χωρίς προσανατολισμό στις ανάγκες. Η αγορά όμως δεν αποτελεί από μόνη της επαρκή θεμέλιο για ένα οικονομικό πολιτισμό για το περιβάλλον & τον πολιτισμό.
Το αποτέλεσμα είναι, μέχρι στιγμής, να ακολουθείται ένας δρόμος πολιτιστικής απαξίωσης στον οποίο, προστίθεται το περιβάλλον ως αξία και ο πολιτισμός ως ανάμνηση, σπασμωδικά και εν είδει ενός συμπληρωματικού μηνύματος στη διασκέδαση Το πολιτιστικό περιβάλλον απειλείται. Η συνειδητοποίηση αυτού του πράγματος μπορεί να είναι μια αφετηρία για τη συναδέλφωση αυτών που βιώνουν αυτή την απειλή με το ρεύμα των ανθρώπων που εκφράζουν τη θεμελιώδη οικολογική ευαισθησία και την αναζήτηση ενός οικολογικού πολιτισμού.
Η απάντηση μπορεί και πρέπει να δοθεί με τη δημιουργία ενός οικολογικού πολιτισμού, που θα επικαιροποιήσει διακριτικά και εξελικτικά όλη την πολιτιστική κληρονομιά στις σύγχρονες προοπτικές και προκλήσεις.
|