ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΥΓΕΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

ΕΛΙΕΣ, Η ΠΛΟΥΣΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ

olives - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

olives - Σόλων ΜΚΟΟι ελιές είναι οι καρποί του ελαιόδεντρου, από τα δημοφιλέστερα προσφάγια των αγροτικών πληθυσμών της Μεσογείου, χρησιμοποιούνται ως ορεκτικά και συνοδεύουν λαδερά φαγητά, σαλάτες και πολλά ορεκτικά εδέσματα. Μετά τη συλλογή τους, καθαρίζονται και τοποθετούνται σε κάδους για εκπίκριση και στη συνέχεια συντηρούνται με αλάτι, σε άλμη, σε ξίδι ή και σε λάδι.

Είδη ελιών 
Οι ελιές διακρίνονται σε 

-μικρόκαρπες (λαδοελιές), 
-μεσόκαρπες (Μυτιλινιά, Θρομπολιά, Μεγαρίτικη, κ.α.) και 
-χονδρολιές ή αδρόκαρπες (όπως η κονσερβολιά Αμφίσσης, Αγρινίου και Βόλου ή ελιά Καλαμών και άλλες) 

Τύποι ελιών

  • Θρούμπες είναι αυτές που παράγονται από ωριμασμένες στο δέντρο θρομβολιές, χωρίς εκπίκριση ή χρησιμοποίηση μέσου συντήρησης.
  • Κολυμβάδες, γίνονται από ελιές που δεν έχουν ωριμάσει τελείως, και που συντηρούνται σε άλμη, με ξίδι και καλύπτονται με μάραθο.
  • Κονσερβοποιημένες είναι όπως οι ελιές Καλαμών και Αμφίσσης, μαύρες σε άλμη, ξίδι, ή λάδι, πράσινες τσακιστές, πράσινες ολόκληρες, σε άλμη ή ξίδι, πράσινες μεγάλες εκπιρηνωμένες (χωρίς κουκούτσι) σε άλμη, πράσινες μεγάλες εκπιρηνωμένες γεμιστές συνήθως με αμύγδαλα ή κόκκινη πιπέρια σε άλμη.


Θρεπτική αξία

        Ανάλογα με το μέγεθος τους, 5 μικρές ελιές ή 3 μεγάλες δίνουν 45 θερμίδες και ισοδυναμούν με ένα κουταλάκι του γλυκού ελαιόλαδο. Είναι επίσης καλή πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων.  

       Οι ελιές είναι πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά και συναγωνίζονται με το αγνό παρθένο ελαιόλαδο. Περιέχουν σημαντικές ποσότητες βιταμίνης Α και καροτενοειδών και σε μικρές ποσότητες βιταμίνες Β1, Β6 και Β12. Οι μαύρες ελιές είναι πλουσιότερες σε συνολικές τοκοφερόλες σε σχέση με τις πράσινες και είναι οι μόνες που εμπεριέχουν β-τοκοφερόλες και α-τοκοτριενόλες. Τα ιχνοστοιχεία των ελιών είναι κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο και μαγνήσιο, ενώ αυτά που συντηρούνται σε άλμη περιέχουν μεγάλες ποσότητες νατρίου.

         Οι ελιές εξ’ αιτίας της βιταμίνης Α βοηθά τον οργανισμό στην ανάπτυξη- αναπαραγωγή, όραση, δέρμα και έχει αντικαρκινική δράση ενώ οι τοκοφερόλες έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες και επίσης αντικαρκινική δράση. 

        Τα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα ενισχύουν τη λειτουργία του καρδιο-αναπνευστικού συστήματος και μας προφυλάσσουν από τις καρδιαγγειακές παθήσεις. Αυτοί που πάσχουν από υπέρταση καλό είναι να προσέχουν στην κατανάλωση εξ’ αιτίας του νατρίου (σε αυτές που διατηρούνται σε άλμη).

olives table med - Σόλων ΜΚΟ

         Οι ελιές υστερούν σε σχέση με το αγνό παρθένο ελαιόλαδο μόνο σε ό,τι αφορά την περιεκτικότητα τους σε βιταμίνη Ε, από την οποία περιέχουν αμελητέα ποσότητα. Ωστόσο, εξασφαλίζουν με την κατανάλωση τους επαρκή αντιοξειδωτική προστασία στον οργανισμό, καθώς έχουν σχετικά υψηλή περιεκτικότητα σε καροτενοειδή και κυρίως σε β-καροτένιο (προβιταμίνη Α). Άρα μπορεί να αποτελέσουν μέρος μιας αντιγηραντικής διατροφής που όχι μόνο παρατείνει τη νεότητα της επιδερμίδας, αλλά ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν αντίδοτο για τα εκφυλιστικά νοσήματα ή τα λεγόμενα νοσήματα φθοράς, στα οποία ανήκουν οι καρδιακές παθήσεις, οι διάφορες μορφές καρκίνου και ο διαβήτης τύπου 2.   

Συντήρηση
        Οι ελιές είναι καλύτερα να αγοράζονται, κατόπιν δοκιμής και σε ποσότητα που καλύπτει τις ανάγκες μας το πολύ 2 εβδομάδων. Οι γεμιστές ελιές είναι πιο ευαίσθητες. 
 
        Στο σπίτι διατηρούνται σε γυάλινα δοχεία με αραιό διάλυμα από ξίδι ή άλμη. Η κάλυψη στη συνέχεια των ελιών με ένα στρώμα από λάδι τις προστατεύει αποτελεσματικά από την τάγγιση και την ευρωτίαση (μούχλα). Οι κονσερβοποιημένες γεμιστές ελιές αφού ανοιχτούν συντηρούνται στο ψυγείο.
   
       Ιδιαίτερη σημασία έχουν η τυχόν προσβολή τους από έντομα ή από μύκητες (μούχλα) η μη κανονική εκπίκριση τους και η μεγάλη περιεκτικότητα τους σε αλάτι.

Εν κατακλείδι, η κατανάλωση της ελιάς είναι σχεδόν σε καθημερινή βάση στο τραπέζι πολλών ελληνικών οικογενειών και χρησιμοποιούνται στη μαγειρική (ζυμαρικά) και στις σαλάτες, τις καταναλώνουμε με ποικιλία τυριών, όσπρια, σαρδέλες ή, επίσης, πάστα ελιάς με ψωμί, φρυγανιά ή κράκερ.

15 Οκτωβρίου 2009

Φοντόρ Χριστίνα, Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος,
Παπαχρήστος Παρασκευάς, Διαιτολόγος-Διατροφολόγος

Με την ευγενική παραχώρηση του mednutrition.gr

Σχετικά άρθρα