ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΣΥΝΘΕΣΗ & ΣΧΕΔΙΟ ΙΔΕΩΝ

Η ΑΡΧΑΙΑ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΔΥΣΗ (του Oliver L. Reiser)

asiua - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

asiua - Σόλων ΜΚΟΚοσμικός Ανθρωπισμός και Παγκόσμια Ενότητα
ΙΙ. Η Αρχαία Ανατολή και η Μοντέρνα Δύση

  Ένας άλλος τρόπος για να θέσουμε το ζήτημα είναι να πούμε ότι έφτασε η ώρα για να ανασυνθέσουμε το υποκειμενικό και το αντικειμενικό, να επιτύχουμε μια εξωτερίκευση των πολιτισμών και μια ευρύτερη αρμονία του τρόπου με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα. 
       Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η Ιαπωνία δεν ήταν κράτος επιθετικό μέχρι να μάθει τη στρατηγική  αυτή από τη Δύση.

         Η Ιαπωνική τέχνη πριν από αυτή την «εισβολή» ήταν εναρμονισμένη με την παράδοση της Ανατολής. Και αυτός ο εκδυτικισμός της Κίνας και της Ιαπωνίας είναι μία προειδοποίηση του τι ενδεχομένως μπορεί να συμβεί στην περίπτωση που η Ανατολή ενστερνιστεί τις Δυτικές αξίες χωρίς να τις συνθέσει με τη δικής της γηγενή συνειδητοποίηση-αντίληψη. Όταν η Ιαπωνία υιοθέτησε τη Δυτική τεχνολογία παραμέρισε πολλά από τα στοιχεία της κουλτούρας της. Ο Θεός να βοηθήσει εάν η Κίνα, η Ινδία και άλλα κράτη της Ανατολής κάνουν το ίδιο πράγμα.

       Προκειμένου να επιτευχθεί αυτή η νέα σύνθεση για την αποκατάσταση της πολιτιστικής και πνευματικής ενότητας θα πρέπει η Δύση να στραφεί με ταπεινότητα προς την Ανατολή. 
       Εμείς οι Δυτικοί πηγαίνουμε στην Ανατολή προκειμένου να βρούμε νέες αγορές-εξόδους για τα προϊόντα της μηχανικής (τεχνολογικής) μας δύναμης. Πρέπει να επιστρέψουμε από αυτό το ταξίδι μαγνητισμένοι από τα στοιχεία των θρησκειών της Ανατολής. 

         Η μεγαλύτερη ελπίδα μας για επιβίωση σε αυτόν τον υπερβολικά πολωμένο κόσμο βρίσκεται στην κολοσσιαία προσπάθεια της σύνθεσης των δύο αυτών πολιτισμών, όσο ακόμα υπάρχει καιρός. Αν η Ανατολή αποφασίσει ότι ο μόνος τρόπος να «συναντήσει» τη Δύση θα είναι ο δυτικός τρόπος, κάτι τέτοιο θα αποτελέσει το τέλος στην ιστορία, τόσο της Ανατολής όσο και της Δύσης.

        Μια απόδειξη στροφής της Δύσης στο επίπεδο της ατομικής διανοητικής διεργασίας είναι η αυξανόμενη σημασία που αποδίδεται στην ψυχοσωματική ιατρική, την παραψυχολογία, τον Κινεζικό βελονισμό και την αναλυτική ψυχολογία του Καρλ Γιουνγκ, το διαλογισμό του Ζεν και άλλες έρευνες και εντρυφήσεις ενδομύχως ανατολικές. 
        Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί και το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τη σκέψη της Ανατολής, όπως αυτό εκφράζεται στις δουλειές των Άλντους Χάξλεϊ, Ε.Α. Μπερτ, Νόρθροπ, Άλαν Γουότς και άλλων.

        Αυτή η εκ νέου εισαγωγή του πνευματικού τομέα στη ζωή και την εκπαίδευση αποτελεί κάτι περισσότερο από την υποτροπή σε κάποιο πρώιμο είδος δυτικοποιημένης θρησκείας, είτε πρόκειται για τη μη-ορθόδοξη «κρίση» θεολόγων όπως ο Καρλ Μπαρθ και ο Ράινχολντ Νίμπουρ, είτε της άρνησης του Θωμισμού (του Άγιου Θωμά Ακινάτη) των Ζακ Μαριτέν και Μόρτιμερ Άντλερ. 
        Στην παιδεία προς μία νέα εποχή η Ανατολική και Δυτική φιλοσοφία θα βρουν το κατάλληλο όχημα για να πορευτούν.

       Τα  βασικά συστατικά μιας ολοκληρωμένης θεωρίας είναι:
-ένας υποκειμενικός ατομικός προγραμματισμός: θεωρία μιας δημιουργικής αυτοεξέλιξης του ανθρώπου που βρίσκεται στο σημείο της αφετηρίας, και
-ένας αντικειμενικός ευρύτερος προγραμματισμός: θεωρία μια καλής για τον άνθρωπο κοινωνίας ώστε να ζει και να αποτελεί μέρος του Παγκοσμίου Αισθητηρίου (World Sensorium).

         Για την παιδεία της νέας εποχής απαιτείται μία όσο το δυνατόν σαφέστερη διατύπωση των ψυχολογικών και κοινωνικών επιπλοκών και δυσκολιών, μετά την οποία θα είναι δυνατόν να διερευνυθεί η εγκυρότητα και η ισχύς των αξιών κατά την εφαρμογή τους.  Η διερεύνηση αυτή πρέπει να γίνει υπό τους όρους τεχνικών που είναι λειτουργικές όπως για παράδειγμα με όρους Ινδουιστικής ψυχολογίας παρά με τις δυτικές θετικιστικές διεργασίες.  Έως ότου κάτι τέτοιο να λάβει χώρα με τρόπο δίκαιο και αμεροληπτικό θα είναι χάσιμο χρόνου να προδικάσουμε το αποτέλεσμα.

        Πρέπει όμως πάντα να θυμόμαστε ότι η Αρχαία Ανατολή και η Σύγχρονη Δύση στις προσεγγίσεις τους για την κατανόηση του ανθρώπου δεν αποτελούν αμοιβαία αποκλειστικές εναλλακτικές. Σε κάποιες περιπτώσεις οι δύο αυτές οπτικές μας δίνουν δύο διαφορετικές «γλώσσες» για τη διατύπωση της ανθρώπινης φύσης…

Διαβάστε επίσης:
  
Ι. Από τον Homo Habilis στον Κοσμικό Άνθρωπο
III. H Πρόκληση της Εκπαίδευσης
_______________________________________
Ο Oliver Reiser ήταν καθηγητής της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ

(Πηγή:http://www.earthportals.com)

16 Σεπτεμβρίου 2009

Μετάφραση: Άρης Καπαράκης

Σχετικά άρθρα