1

ΑΠΟ ΤΟN HOMO HABILIS ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ (του Oliver L. Reiser)

Κοσμικός Ανθρωπισμός και Παγκόσμια Ενότητα
Ι. Από τον Homo Habilis στον Κοσμικό Άνθρωπο

       Τις τελευταίες δεκαετίες η φιλοσοφία του Κοσμικού Ανθρωπισμού προσπάθησε να επιλύσει μία σειρά προβλημάτων, σχετιζόμενων μεταξύ τους έστω και αν αυτή η συσχέτιση δεν ήταν εκ πρώτης όψεως εμφανής.

Οι σημαντικότερες ερωτήσεις ήταν:
1.Γιατί χρειάζεται ο άνθρωπος να αναπτύξει άμεσα μια πλανητική κοινωνία στην οποία θα επιβιώσει και θα εξελιχθεί;
2.Γιατί πρέπει αυτή η πλανητική κοινωνία – ο μελλοντικός παγκόσμιος πολιτισμός- να δημιουργήσει και να διαδώσει τη φιλοσοφία του Κοσμικού Ανθρωπισμού;

3.Γιατί η παγκόσμια ομοσπονδία των εθνών πρέπει να έχει μία καθολική ανάμειξη στην κοσμικολογία;
4.Γιατί το ανθρώπινο είδος θα πρέπει σύντομα να αναλάβει την ύψιστη αποστολή της ανανέωσης της εικόνας του ανθρώπου;
5.Γιατί πρέπει ο Παγκόσμιος Εγκέφαλος (World Brain-του H.G.Wells και άλλων) και η Νοόσφαιρα (Noosphere-του Teilhard de Chardin) ή το Παγκόσμιο Αισθητήριο Κέντρο (World Sensorium) του κοσμικού ανθρωπισμού να προωθήσουν τη γονιμοποιό αντίληψη και έννοια της εμβρυογένεσης η οποία θα διαμορφώσει τον κόσμο του μέλλοντος;

         Πριν ολοκληρώσουμε την απάντηση των ερωτημάτων αυτών, θα πρέπει να έχουμε σημειώσει αξιοσημείωτη πρόοδο στο ζήτημα της επίλυσης των ανωτέρω αλληλοσχετιζόμενων προβλημάτων. Προκειμένου να επιτύχουμε κάτι τέτοιο, πρέπει να έχουμε διευρύνει την προσπάθεια μας προς την αυτό-εξέλιξη σε ένα νέο επίπεδο ύπαρξης, τη «Νέα Ανθρωπότητα».

        Πάντα πιστεύαμε ότι η εξέλιξη της φιλοσοφικής σύνθεσης δεν αποτελεί δουλειά ενός μεμονωμένου ανθρώπου.    Για πολλά χρόνια, μία σειρά πρωτοπόρων της παγκόσμιας σκέψης από διάφορα μέρη του κόσμου είχαν εκφράσει την ανάγκη ύπαρξης μίας φιλοσοφίας παγκόσμια οριοθετημένης. Αυτοί οι «ενσαρκωτές της σύνθεσης» συμφωνούν ότι μια σχιζοειδής κοινωνία χρειάζεται απεγνωσμένα να δημιουργήσει ή να ανακαλύψει την εσωτερική της ατομικότητα – να διαμορφώσει τα πρότυπα μίας εποικοδομητικής ενσωμάτωσης των Ανατολικών και των Δυτικών θρησκειών, φιλοσοφιών και επιστημών, να προχωρήσει σε μία σύνθεση η οποία θα υπερβαίνει περιφερειακές, φυλετικές, θρησκευτικές νοοτροπίες και πολιτικές ιδεολογίες.

        Αυτό είναι και το κίνητρο του Κοσμικού Ανθρωπισμού. Επικεντρωνόμαστε εδώ στο να παρουσιάσουμε την ευκαιρία σε σκεπτόμενους ανθρώπους να συμμετάσχουν στην ανάπτυξη ενός οργανικού εγκεφάλου, ενός οργανικού μυαλού στο οποίο καθένας ξεχωριστά λειτουργεί εθελοντικά και ενσυνείδητα ως μία νευροβλάστη, ένα βλαστικό ή εμβρυικό κύτταρο το οποίο μπορεί να αποτελέσει μέρος του αναδεικνυόμενου πλανητικού νευρικού συστήματος.

        Στον Κοσμικό Ανθρωπισμό οραματιζόμαστε τον μυστικισμό της Ανατολής και την επιστήμη της Δύσης ως δυο αλληλοσυμπληρωματικούς λοβούς του ανθρώπινου μυαλού, ως τα δύο μισά που αλληλοσυμπληρούμενα θα αποτελέσουν τα εφόδια της γης,  τα οποία εκ περιτροπής θα δημιουργήσουν το φως, τη θέρμη και τη δύναμη για την εξελισσόμενη παγκόσμια διαπλανητική κοινωνία μας.

         Η πιο σημαντική θέση για αυτή την «έρευνα για τη σύνθεση» είναι ότι ο κόσμος χρειάζεται ένα τεράστιο πρόγραμμα «ενσωμάτωσης της γνώσης» προκειμένου να επιτευχθεί μια πνευματική και κοινωνική ενοποίησή του και να δοθεί νόημα και σκοπός στην ανθρώπινη ύπαρξη. Υπάρχουν εξαιρετικές δυσκολίες στην προσπάθεια εξάπλωσης αυτού του προγράμματος κοινωνικής σύνθεσης μέσω μιας παγκόσμιας φιλοσοφίας «ενός συστήματος καθολικής πεποίθησης» όπως το αποκάλεσε ο σερ Τζούλιαν Χάξλεϊ.

          Μία από τις σοβαρότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει το τεράστιο εγχείρημά μας είναι η προέχουσα ανάγκη για δημιουργία σύνθεσης των θρησκειών και των τεχνών της αρχαίας Ανατολής με τις τεχνολογίες της σύγχρονης Δύσης.

Ας ρίξουμε όμως μια ματιά σε αυτό το εγχείρημα….

Συνεχίζεται…   

_________________________________
Ο Oliver Reiser ήταν καθηγητής της Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ

(Πηγή:http://www.earthportals.com)

14 Σεπτεμβρίου 2009

Μετάφραση: Άρης Καπαράκης