ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ (του Γιάννη Ζήση)
Ένα απ’ τα πιο κρίσιμα ζητήματα απέναντι στα οποία πρέπει να σταθούμε στο μέλλον, είναι η διασύνδεση της τεχνολογίας με την προσωπική ελευθερία, ιδιαίτερα μάλιστα σε σχέση με τα συστήματα παρακολούθησης και όχι τόσο με τα συστήματα επιβολής, τα οποία δεν αποτελούν το πρώτο κύμα επίβουλων εφαρμογών της τεχνολογίας. |
Οι πολλαπλές αναγνώσεις των βιομετρικών δεδομένων, με δεδομένη την εξέλιξη της επιστήμης, μπορούν να έχουν επιπτώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα και στην ασφαλιστική αγορά. Επιπτώσεις επίσης σε θέματα που συνδέονται με την απασχόληση και παράλληλα μπορούν να έχουν επιπτώσεις στον τομέα της συλλογής πληροφοριών με πολιτική στόχευση ακόμη και στην λογική στατιστικών δεδομένων, βιομετρικών αντιστοιχίσεων των πολιτικών συμπεριφορών. Επιπλέον δεν αποκλείεται να εμφανιστούν νέα φυλετικά ή ρατσιστικά δόγματα στην πολιτική, τα οποία να βιομετρικοποιήσουν την πολιτική τους όπως αντίστοιχα είχε γίνει στο Γ’ Ράιχ. Το δεδομένο πάντως είναι ότι ο συνδυασμός της νέας τεχνολογίας που περιλαμβάνει την νανοτεχνολογία, την πληροφορική που οδηγείται σε ένα πεδίο νάνο και κβαντοπληροφορικής, τη βιοτεχνολογία αλλά και τις τεχνολογίες της καταστροφής όπως η πυρηνική τεχνολογία, η τεχνολογία των Laser κλπ περιλαμβανόμενης βέβαια της συνολικής διαστημικής ανάπτυξης αλλά και της επίγειας ανάπτυξης, διαμορφώνουν τελείως νέες συνθήκες για την σχέση του πολίτη με την εξουσία και το κράτος όπως και με την αγορά και την οικονομία. Αν προσθέσουμε και αναδυόμενες και αμφιλεγόμενες τεχνολογίες όπως αυτές που λειτουργούν σαν ψυχοκυβερνητικές όπως και τις δυνατότητες που αναδεικνύονται μέσα από την βιονική τεχνολογία, πάμε σε πολύ πιο σύνθετα ζητήματα απέναντι στα οποία δεν υπάρχει η επάρκεια του κοινού, ενώ η επιστήμη πολλές φορές μισθώνεται πολιτικά και οικονομικά. Όταν γεννιόταν η πυρηνική τεχνολογία υπήρχε μια πλειάδα επιστημόνων όπως ο Ράσσελ, ο Αϊνστάιν, ο Σβάϊτσερ κ.ά. από όλο το πεδίο των επιστημών και απ’ το πεδίο της διανόησης που έπαιρναν θέση. Σήμερα αυτή η δυναμική των μεγάλων πνευμάτων της ανθρωπότητας στο εμφανές πεδίο, στο προσκήνιο, έχει εκλείψει. Δεν υπάρχουν ονόματα που να κάνουν ανάσχεση ή που να διαμορφώνουν μια δυναμική γνώμης παγκόσμια. Υπάρχει ωστόσο ένα πλατύ στρώμα διανόησης και ένα πεδίο ανάπτυξης των ΜΚΟ και της Κοινωνίας των Πολιτών παγκόσμιο, περιφερειακό και τοπικό, το οποίο εξισορροπεί και πολλές φορές θα λέγαμε ότι υπερβαίνει την ισχύ των παγκόσμιων ονομάτων, των παγκόσμιων προσωπικοτήτων. Ωστόσο η δυναμική της συσχέτισης, ο συντονισμός των ισχυρών συμφερόντων διαμέσου των κρατών και των μεγάλων επιχειρήσεων εκθέτει πολύ τις εξελίξεις του μέλλοντος. Θεωρούμε ότι αυτή η παράμετρος της σχέσης τεχνολογίας και ολοκληρωτισμού πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα. Πλείστοι όσοι στο παρελθόν συνεισέφεραν στον στοχασμό για τον ολοκληρωτισμό, είχαν κυρίως έναν ανθρωπιστικό προσανατολισμό και μια ανθρωπιστική παιδεία όπως ο Α. Σβάϊτσερ, ο Κ. Γιάσπερς, η Χ. Άρεντ κ.ά.
|