ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ, ΣΥΝΘΕΣΗ & ΣΧΕΔΙΟ ΙΔΕΩΝ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ (του Γιάννη Ζήση)

bulger cctv - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

bulger cctv - Σόλων ΜΚΟ Ένα απ’ τα πιο κρίσιμα ζητήματα απέναντι στα οποία πρέπει να σταθούμε στο μέλλον, είναι η διασύνδεση της τεχνολογίας με την προσωπική ελευθερία, ιδιαίτερα μάλιστα σε σχέση με τα συστήματα παρακολούθησης και όχι τόσο με τα συστήματα επιβολής, τα οποία δεν αποτελούν το πρώτο κύμα επίβουλων εφαρμογών της τεχνολογίας. 
          Τα συστήματα παρακολούθησης λειτουργούν φασματικά-βιομετρικά και εφαρμόζονται αρχικά ως συστήματα εξυπηρέτησης των συναλλαγών και της αγοράς, διχάζοντας τις προσωπικές μας επιλογές μεταξύ ελευθερίας και ασφάλειας. Ωστόσο αποτελούν εν δυνάμει στοιχεία ενός πατερναλιστικού ολοκληρωτισμού που μπορεί να έχει δύο βραχίονες. 
           Ο ένας βραχίονας είναι στο πεδίο της δημόσιας πολιτικής και ο άλλος στον τομέα της αγοράς και της οικονομίας.

          Οι πολλαπλές αναγνώσεις των βιομετρικών δεδομένων, με δεδομένη την εξέλιξη της επιστήμης, μπορούν να έχουν επιπτώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα και στην ασφαλιστική αγορά. Επιπτώσεις επίσης σε θέματα που συνδέονται με την απασχόληση και παράλληλα μπορούν να έχουν επιπτώσεις στον τομέα της συλλογής πληροφοριών με πολιτική στόχευση ακόμη και στην λογική στατιστικών δεδομένων, βιομετρικών αντιστοιχίσεων των πολιτικών συμπεριφορών.

         Επιπλέον δεν αποκλείεται να εμφανιστούν νέα φυλετικά ή ρατσιστικά δόγματα στην πολιτική, τα οποία να βιομετρικοποιήσουν την πολιτική τους όπως αντίστοιχα είχε γίνει στο Γ’ Ράιχ. 

        Το δεδομένο πάντως είναι ότι ο συνδυασμός της νέας τεχνολογίας που περιλαμβάνει την νανοτεχνολογία, την πληροφορική που οδηγείται σε ένα πεδίο νάνο και κβαντοπληροφορικής, τη βιοτεχνολογία αλλά και τις τεχνολογίες της καταστροφής όπως η πυρηνική τεχνολογία, η τεχνολογία των Laser κλπ περιλαμβανόμενης βέβαια της συνολικής διαστημικής ανάπτυξης αλλά και της επίγειας ανάπτυξης, διαμορφώνουν τελείως νέες συνθήκες για την σχέση του πολίτη με την εξουσία και το κράτος όπως και με την αγορά και την οικονομία. Αν προσθέσουμε και αναδυόμενες και αμφιλεγόμενες τεχνολογίες όπως αυτές που λειτουργούν σαν ψυχοκυβερνητικές όπως και τις δυνατότητες που αναδεικνύονται μέσα από την βιονική τεχνολογία, πάμε σε πολύ πιο σύνθετα ζητήματα απέναντι στα οποία δεν υπάρχει η επάρκεια του κοινού, ενώ η επιστήμη πολλές φορές μισθώνεται πολιτικά και οικονομικά.

         Όταν γεννιόταν η πυρηνική τεχνολογία υπήρχε μια πλειάδα επιστημόνων όπως ο Ράσσελ, ο Αϊνστάιν, ο Σβάϊτσερ κ.ά. από όλο το πεδίο των επιστημών και απ’ το πεδίο της διανόησης που έπαιρναν θέση. Σήμερα αυτή η δυναμική των μεγάλων πνευμάτων της ανθρωπότητας στο εμφανές πεδίο, στο προσκήνιο, έχει εκλείψει. Δεν υπάρχουν ονόματα που να κάνουν ανάσχεση ή που να διαμορφώνουν μια δυναμική γνώμης παγκόσμια. Υπάρχει ωστόσο ένα πλατύ στρώμα διανόησης και ένα πεδίο ανάπτυξης των ΜΚΟ και της Κοινωνίας των Πολιτών παγκόσμιο, περιφερειακό και τοπικό, το οποίο εξισορροπεί και πολλές φορές θα λέγαμε ότι υπερβαίνει την ισχύ των παγκόσμιων ονομάτων, των παγκόσμιων προσωπικοτήτων. Ωστόσο η δυναμική της συσχέτισης, ο συντονισμός των ισχυρών συμφερόντων διαμέσου των κρατών και των μεγάλων επιχειρήσεων εκθέτει πολύ τις εξελίξεις του μέλλοντος.

             Θεωρούμε ότι αυτή η παράμετρος της σχέσης τεχνολογίας και ολοκληρωτισμού πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα. Πλείστοι όσοι στο παρελθόν συνεισέφεραν στον στοχασμό για τον ολοκληρωτισμό, είχαν κυρίως έναν ανθρωπιστικό προσανατολισμό και μια ανθρωπιστική παιδεία όπως ο Α. Σβάϊτσερ, ο Κ. Γιάσπερς, η Χ. Άρεντ κ.ά.

biometrics 1 - Σόλων ΜΚΟ

 Σήμερα τα δεδομένα είναι πολύ πιο σύνθετα, κυρίως στον βαθμό που χρησιμοποιείται το κλασικό δίλλημα επιλογών ελευθερία και ασφάλεια. Σε μια κοινωνία όπου ο πολίτης δεν αισθάνεται άμεση επιβουλή της ελευθερίας του, προτιμάει και επιλέγει την ασφάλεια γιατί σε αυτήν αισθάνεται ότι υπάρχουν άμεσα ρίσκα. 

        Εντούτοις υπάρχουν πολύ ισχυρά άμεσα και οικουμενικά ρίσκα για την ελευθερία. Αυτή η προτεραιότητα στην ελευθερία όμως σχεδόν αντιμετωπίζεται στα πλαίσια οικουμενικών κινημάτων.

          Έτσι λοιπόν το πρόβλημα είναι οξύ πολιτικά αλλά έχει και νέες διαστάσεις. Αυτές τις νέες διαστάσεις τις έθεσαν μειοψηφικά μόνο, ιδρυτικά στην αφετηρία των νέων τεχνολογιών, φυσιογνωμίες όπως ο Νόρμπερτ Βίνερ, ενώ άλλοι αφέθηκαν στην γοητεία του μαθητευόμενου μάγου, όπως θα έλεγε ίσως και ο ίδιος ο Βίνερ.

            Μεγάλες φυσιογνωμίες του χώρου της τεχνολογίας έβλεπαν την τεχνολογία, όπως και την πυρηνική, σαν θαυμάσια ζητήματα της επιστήμης τους και αδυνατούσαν να στοχαστούν για το ευρύτερο πεδίο και τους όρους των κοινωνικών εφαρμογών της, αφήνοντας το στο ευρύ κοινό το οποίο όμως δεν ήταν ενημερωμένο ή δεν μπορούσε να ενημερωθεί για αυτή την προκλητικότητα της διακινδύνευσης.

  
          Για αυτό και πιστεύουμε πρέπει να αρχίσει πλέον μια επεξεργασία απ’ τα κάτω προς τα πάνω μιλώντας με το πυραμιδικό σχήμα. Είναι ένας εκδημοκρατισμένος Φαραωνισμός το πολιτικό μας σύστημα ακόμη, επειδή ακριβώς υπάρχει ένας συνδυασμός μιας μάλλον γραφειοκρατικής αδράνειας και μιας αναχρονιστικής υστέρησης αντανακλαστικών στην τεχνοκρατία και απ’ την άλλη μεριά επειδή υπάρχει αυτή η μηχανική της αντιπροσώπευσης.

           Στην πολιτική πυραμίδα λοιπόν πρέπει να προκύψουν απ’ τα κάτω προς τα πάνω θέσεις οι οποίες να διαδοθούν μέσα από ομάδες και από δίκτυα ομάδων. 
 

            Σε αυτή την λογική θα πρέπει να πάρουμε θέση σε μια σειρά ζητημάτων όπως για παράδειγμα τα πλαίσια προσέγγισης του διαστήματος θεσμικά, σε σχέση με τα όρια της ιδιοκτησίας του, της λειτουργικής του χρήσης και του κοινού του χαρακτήρα. Πρέπει, επίσης, να τοποθετηθούμε σε θέματα που αφορούν την βιοτεχνολογία, τα βιονικά μοσχεύματα, τα δικαιώματα της παρακολούθησης, με έναν τρόπο ουσίας που θα αφορά τον έλεγχο της βάσης δεδομένων, την δικαιοδοσία, την πρόσβαση, την διαβούλευση.

  
          Σε όλη αυτή την πλειάδα ζητημάτων πρέπει να αναπτύξουμε θέσεις σαν Κοινωνία των Πολιτών, σαν ΜΚΟ και να αναπτύξουμε θεματικά δίκτυα δράσης και διαβούλευσης με μια δυναμική βέβαια πραγματισμού. Βλέπουμε για παράδειγμα ότι το “Google Earth” έχει μια δυναμική τεράστια. Το ζήτημα μας είναι το πώς αυτή η δυναμική θα λειτουργήσει σαν ένα ανοικτό σύστημα και δεν θα λειτουργήσει σαν ένας τροφός πληροφοριών διαχείρισης ισχύος. 


27 Αυγούστου 2009

Γιάννης Ζήσης, Δημοσιογράφος-Συγγράφέας,
Μέλος της ΜΚΟ Σόλων 
ioanniszisis@solon.org.gr

Σχετικά άρθρα