Παρακολουθώντας την οικονομική αλλά και την γενικότερη ειδησεογραφία ευρύτερα, αποκομίζουμε την εντύπωση της αδυναμίας του ανθρώπου να πάρει την θέση του θεωρού και του ερμηνευτή των γεγονότων, την αδυναμία του να καλλιεργήσει την ανεξαρτησία του απέναντι στα γεγονότα. |
Έτσι τελικά, στον πολιτισμό μας μέχρι στιγμής, είναι τα οικονομικά, τα πολιτικά και τα πολιτισμικά γεγονότα – αποτελέσματα, των εσφαλμένων στάσεων ζωής, εκείνα που ορίζουν την μοίρα του ανθρώπου και όχι ο ελεύθερος άνθρωπος. Ο άνθρωπος επιλέγοντας να προσδιορίσει την ελευθερία του ως έκφραση των επιθυμιών του, χάνει την πραγματική ελευθερία του και την δυνατότητά του να σπάσει τον φαύλο κύκλο αναπαραγωγής και υποταγής στο φόβο, την φτώχεια, την επιβολή αντιλήψεων και της ανελευθερίας έκφρασης. Και πάλι ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ελλειμματικότητα του ανθρώπου ως υποκειμένου απέναντι στις αντικειμενικές συνθήκες και στην ροή των εξελίξεων, η οποία καθίσταται αναπόδραστη μέσα από την δική του ανάγκη να μάθει μέσα από την εμπειρία και όχι μέσα από τον λογισμό.
Αυτός ο λαβύρινθος είναι μια ανθρώπινη κατασκευή και μόνο εάν θυμηθούμε το δρομολόγιο της κατασκευής του, το δρομολόγιο εισόδου μέσα σε αυτό, θα αντιστρέψουμε την σημερινή τυφλή πορεία και θα εξέλθουμε από αυτόν. Απέναντι σε αυτόν τον ανθρωπογενή λαβύρινθο, στέκεται η ελευθερία του ανθρώπου η οποία βιώνεται μόνο μέσα από μια πορεία αυτογνωσίας. |
17 Αυγούστου 2009 Γιάννης Ζήσης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας, |