Το αδιέξοδο ενόψει της Διάσκεψης του Δεκεμβρίου για το κλίμα στην Κοπεγχάγη συνεχίζεται, όπως φάνηκε ξεκάθαρα στην περιβαλλοντική σύνοδο του Ο.Η.Ε. στη Βόννη την προηγούμενη εβδομάδα.
Πέραν των ευχολογίων και των αόριστων υποσχέσεων ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες δεν φαίνεται να συμφωνούν σε κανένα πραγματικά κρίσιμο τομέα, την ίδια στιγμή που δύο από τους μεγαλύτερους μολυντές του πλανήτη, Ηνωμένες Πολιτείες και Αυστραλία προτάσσουν για άλλη μία φορά τα κέρδη πάνω από τους περιβαλλοντικούς κινδύνους.
Η τρίτη για το 2009 προπαρασκευαστική σύνοδος των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα χαρακτηρίστηκε από τις συνηθισμένες πια διαφωνίες όσον αφορά τις ευθύνες και τις πολιτικές που από εδώ και στο εξής θα πρέπει να αναλάβουν πλούσιοι και φτωχοί, ανεπτυγμένοι και αναπτυσσόμενοι.
Με δεκαπέντε ημέρες διαπραγματεύσεων πριν την Κοπεγχάγη να απομένουν (τον Οκτώβριο στην Μπανγκόκ και τον Νοέμβριο στην Βαρκελώνη), ο Ίβο Ντε Μπερ, επικεφαλής της Σύμβασης-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα, προειδοποίησε για την –όλο και περισσότερο διαφαινόμενη- αποτυχία της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης στην περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις δεν επιταχυνθούν κάνοντας λόγο για «επιλεκτική πρόοδο» στα ζητήματα που θέτει το ογκώδες κείμενο-προσχέδιο της διάσκεψης της Βόννης. «Αν συνεχίσουμε σε αυτούς τους ρυθμούς δεν θα τα καταφέρουμε» τόνισε ο κ. Ντε Μπερ για την Διάσκεψη του Δεκεμβρίου η οποία θα έχει ως στόχο μια νέα παγκόσμια συμφωνία που θα αντικαταστήσει το Πρωτόκολλο του Κιότο. Την ίδια στιγμή και με τις ελπίδες να λιγοστεύουν επικίνδυνα ενόψει των αλλεπάλληλων διαφωνιών, στις Ηνωμένες Πολιτείες η κυβέρνηση Ομπάμα αντιμετωπίζει όλο και περισσότερα προβλήματα στην προσπάθεια επιβολής ανωτάτων ορίων των εκπομπών ρύπων. Το πανίσχυρο λόμπι εταιριών πετρελαίου και φυσικού αερίου, με πρωταγωνιστή την συμμαχία American Petroleum Institute, χρηματοδοτεί μια τεράστια καμπάνια εναντίον των σχεδίων της κυβέρνησης. |
Φωτό:Wikimedia |
Ανάλογη με προηγούμενες παρόμοιες καμπάνιες και αυτή επικεντρώνεται σε τεράστιες κινδυνολογίες όσον αφορά τα οικονομικά και τα εργασιακά δεδομένα και φυσικά σε μία σειρά αστήρικτων επιχειρημάτων για τον ρόλο των “παραδοσιακών” μορφών ενέργειας στο περιβάλλον. |
Τελευταίο παράδειγμα τέσσερις γερουσιαστές που προτείνουν την απόρριψη μίας ευρύτερης επιβολής ανωτάτων εκπομπών ρύπων και την υιοθέτηση μικρότερων νόμων που απλά θα εισηγούνται την χρησιμοποίηση εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Εν τω μεταξύ σε μία άλλη χώρα που ευθύνεται όσο λίγες στον πλανήτη για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, την Αυστραλία, η κυβέρνηση απέτυχε να περάσει από το Κοινοβούλιο νομοσχέδιο που θα περιόριζε τις εκπομπές ρύπων κατά 5% τα επόμενα δέκα χρόνια.
|
Άρης Καπαράκης |