ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ «ΦΥΛΗ» (του Γιώργου Μαυρουλέα)

Κάθε νοήμων άνθρωπος σήμερα περισσότερο από ποτέ αισθάνεται πως ο ανθρώπινος πολιτισμός στο σύνολό του κινδυνεύει από μια μερική (αλλά τεράστια ως προς το μέγεθός της) ή ολική καταστροφή. Μια καταστροφή που δε βρίσκει την αιτία της στο περιβάλλον αλλά στην ίδια την ανθρωπότητα. Συγκεκριμένα στην ίδια την αμέλεια του ανθρώπινου νου να στοχαστεί και να πράξει έλλογα. Η αναφορά περί καταστροφής ασφαλώς συνδέεται με την περιβαλλοντική καταστροφή που συντελείται με ένα ρυθμό που γεμίζει απελπισία όσους αντιλαμβάνονται τις συνέπειές της.

Στο άρθρο αυτό δε θα προσπαθήσουμε να ανιχνεύσουμε το γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο αλλά την ελπίδα για την έξοδο από αυτή τη βαθιά κρίση που έχουμε οδηγήσει τις ζωές μας αλλά και τις υπόλοιπες ζωές πάνω σ’ αυτό τον πλανήτη.

Η ελπίδα λοιπόν βρίσκεται σε μια νέα ανθρώπινη φυλή που σχηματίζεται και που για πρώτη φορά δεν έχει εθνικά ή φυλετικά-καταγωγικά χαρακτηριστικά. Συνθέτεται από εκατομμύρια άτομα που βρίσκονται σε όλα τα έθνη και συναντώνται παντού στον πλανήτη. Είναι οι εθελοντές αυτού του κόσμου. Οι άνθρωποι που ευαισθητοποιούνται απέναντι σε κάποια ανάγκη και, υπερβαίνοντας τον εγωισμό τους ή την ιδιώτευσή τους, ξοδεύουν χρόνο, χρήμα, ενέργεια, δράση και σκέψη, στην προσπάθειά τους να ανταποκριθούν σ’ αυτήν (την ανάγκη). 
Είναι μια νέα ανθρώπινη φυλή, ένας νέος όμιλος ανθρώπων που τους συνδέει κάτι πέρα από τη συγγένεια αίματος ή χρώματος: η ανιδιοτελής προσφορά.

Αυτό δεν είναι κάτι μικρό και ασήμαντο. Είναι εξαιρετικό το ό,τι συμβαίνει! Δεν είναι πλέον οι περιορισμένες ανθρώπινες μονάδες του παρελθόντος. Χαρακτηρίζεται από μαζικότητα. Είναι η κοινωνία των πολιτών αυτού του κόσμου αν και ως όρος δεν προσδιορίζει με ακρίβεια όλους αυτούς τους ανθρώπους που υπηρετούν την πολύπλευρη παγκόσμια ανάγκη παρορμούμενοι από μια πηγαία ευαισθησία. [Η έννοια του πολίτη έρχεται από την αρχαία Ελλάδα και προσδιορίζει τον άνθρωπο που συμμετέχει στα δρώμενα της πόλης. Είναι ο άνθρωπος που ενδιαφέρεται για το κοινό καλό της πόλης του.] 
Αλλά η ύπαρξη και μόνο αυτών των ανθρώπων δεν αρκεί για να αποτελέσει ελπίδα αναστροφής της κατάστασης όπως έχει διαμορφωθεί. Η ελπίδα βρίσκεται στη δυνατότητα όλων αυτών των ανθρώπων να νοιώσουν αυτή την ενότητά τους και να εστιάσουν στη συνεργασία μεταξύ τους. Η δυναμική μιας τόσο συλλογικής δράσης θα ήταν καταλυτική για τις εξελίξεις αλλά και τη συνολική πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού.

Η ύπαρξη του παγκόσμιου δικτύου Internet δίνει ένα σημαντικό εργαλείο για την υλοποίηση αυτού του οράματος αν και κάτι τέτοιο δεν υλοποιείται εύκολα. Απαιτεί κατ’ αρχήν μια βάση συνεργασίας, ένα κοινά αποδεκτό καταστατικό χάρτη ιδεών και αρχών που θα έθεταν τα θεμέλια μιας τέτοιας συνεργασίας και θα ήραν τον κατακερματισμό και την αποδυνάμωση των επιμέρους δράσεων.
Ασφαλώς ο εθελοντής είναι ο «νέος άνθρωπος». Είναι αυτός που εξισορροπεί τη λογική με τη συμπόνια ολοκληρώνοντας την ανθρώπινη φύση τόσο στην ατομική όσο και στην κοινωνική αλλά και οικολογική της διάσταση.

21 Ιουλίου 2009

Γιώργος Μαυρουλέας, Πολιτικός Επιστήμονας
Μέλος της μκο ΣΟΛΩΝ
gmavrouleas@solon.org.gr