1

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΚΟΠΕΓΧΑΧΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ – INTRODUCTORY PROPOSALS IN SIGHT OF COPENHAGEN CLIMATE CHANGE SUMMIT

 Το θέμα των κλιματικών αλλαγών δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί στενά στα πλαίσια των αειφορικών μορφών παραγωγής ενέργειας ή των τεχνικών συστημάτων εξοικονόμησης στην κατανάλωση
        Το γεγονός είναι ότι μέχρι τώρα δεν έχει προσεγγιστεί επαρκώς το ζήτημα της δημογραφικής πολιτικής σε σχέση με τις κλιματικές αλλαγές, όπως επίσης και το ζήτημα της μείωσης της καταναλωτικής ζήτησης και της συνολικής εναρμόνισης των οικονομιών με τις απαιτήσεις της κλιματικής αλλαγής και της κλιματικής κρίσης.

          Για λόγους οι οποίοι αφορούν κυρίως τις αναπτυσσόμενες χώρες, το θέμα της δημογραφικής μεγέθυνσης σε σχέση με την κλιματική αλλαγή δεν έχει τύχει εξειδικευμένης και συνδεδεμένης προσέγγισης.
         Είναι φανερό ότι αυτή η δημογραφική έκρηξη απορρυθμίζει οποιεσδήποτε πολιτικές για μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου, ενώ παράλληλα καθιστά πιο ανέφικτη την οικονομική συμμόρφωση με την ανάγκη για την μείωση της κατανάλωσης και της ζήτησης. Παράλληλα, στις ανεπτυγμένες οικονομίες χρειάζεται να αναπτυχθούν εναλλακτικά πρότυπα οικονομικής οργάνωσης, κυρίως κεϋνσιανές πολιτικές, ώστε να απορροφηθεί το οικονομικό κόστος της μείωσης της ζήτησης και της κατανάλωσης χωρίς κοινωνικές εντάσεις και οικονομική ύφεση. 
       Είναι επιτακτική η ανάγκη για μια ολιστική προσέγγιση στο ζήτημα των κλιματικών αλλαγών, ώστε να μην έρθουμε αντιμέτωποι με μια πολλαπλή κρίση η οποία θα ανατροφοδοτείται και θα διαιωνίζεται. 

        Το πρότυπο της πράσινης ανάπτυξης δεν πρέπει να στηριχτεί μόνο σε τεχνολογικές καινοτομίες παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας, αλλά πρέπει να συνδεθεί και με αλλαγές δομής και λειτουργίας στις σύγχρονες κοινωνίες και οικονομίες, χωρίς να δημιουργήσει όμως συνθήκες στενότητας, στέρησης, φτώχειας και ανελευθερίας.

        Πιστεύουμε ότι το πράσινο new deal πρέπει να σχεδιαστεί ολοκληρωμένα σε οικουμενικό και τοπικό επίπεδο και να αποτελέσει την βάση μιας νέας παγκοσμιοποίησης και εναρμόνισης με προοπτικές δημοκρατικής συναίνεσης και μερισμού του οικονομικού, κοινωνικού και περιβαλλοντικού κόστους των αλλαγών, έτσι ώστε να αποφευχθούν διεθνείς ανταγωνισμοί εντάσεις και συγκρούσεις. 
       Το πράσινο new deal πρέπει να αποτελέσει την βάση για μία ασφαλή ειρήνη και για τον αναπροσανατολισμό των διεθνών σχέσεων. 

        Πέραν των προαναφερθέντων ζητημάτων, οι κλιματικές αλλαγές θα πρέπει να συνδεθούν με πολύ άμεσες και αποτελεσματικές πολιτικές αντιμετώπισης συναφών και συγγενών προβλημάτων, όπως η κρίση του νερού, η διατροφική κρίση, το πρόβλημα της παγκόσμιας φτώχειας και της μετανάστευσης.

        Τέλος στον τομέα της δημοκρατικής διακυβέρνησης θα πρέπει να ενεργοποιηθούν σε παγκόσμιο και τοπικό επίπεδο πλέον με έναν ουσιαστικό χαρακτήρα, και όχι άτυπα ή κατά περίπτωση, οι διαδικασίες διαβούλευσης της Ατζέντα-21 με τις 10 κύριες ομάδες όπως αυτές είχαν αναδειχθεί στην Διάσκεψη του Ρίο και να λειτουργήσουν παράλληλα ισχυρά αποκεντρωμένες  διαδικασίες διάδοσης και συμμετοχής στην εφαρμογή των πολιτικών.

        Πιστεύουμε ότι είμαστε μόνο στην αρχή των επιπτώσεων και των αλλαγών στο πλαίσιο της κλιματικής και περιβαλλοντικής κρίσης. Συνεπώς πρέπει άμεσα να αρχίσει να αναπτύσσεται ένας διάλογος για μια νέα συστημική δομή, ώστε να υπάρχει ο χρόνος ομαλής εξέλιξης και ωρίμανσης των αναγκαίων πολιτικών. Πρέπει να ξεκινήσει ένας διεπιστημονικός διάλογος, τόσο στον χώρο των θεσμών και των νόμων όσο και στο πλαίσιο των αγορών, ώστε να μη χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον μια μακροχρόνια περιβαλλοντική και οικονομική στενότητα. 

INTRODUCTORY PROPOSALS IN SIGHT OF COPENHAGEN CLIMATE CHANGE SUMMIT (December 2009)

        The issue of climate change should not be dealt only in the context of the alternative sustainable energy sources or the energy-saving technical systems.

The question is that to date, the issue of demographic policy and climate change has not adequately been approached, and the issue of reduction in consumer demand and harmonization of economies, as a whole, with the demands of the climate change and climate crisis too.

         For reasons concerning importantly the developing countries, the issue of demographic growth in relation to the climate change has not yet been examined closely and as a part of the problem.

          It is evident that this demographic explosion deregulates all policies on reduction of greenhouse emissions, while it makes the economic compliance with the need for decreasing consumption and demand impossible. At the same time, it is essential for the developed economies to promote alternative models of economic organisation, mainly policies influenced by Keynes’ theories, so that the economic cost of demand’s and consumption’s fall to be absorbed without social tensions and economic depression.

         It is critical to approach the matter in a holistic manner so that we should not be faced with a multiple, continuously fuelled, and prolonged crisis.

         The model of green development should not be based only on technological innovations of production and energy consumption. It should be connected with changes on structure and function of modern societies and economies, without causing situations of constriction, privation, poverty or illiberality.

          We believe that the green new deal should be fully designed on a

universal and a local level and should be the basis for a new globalisation and harmonization with prospects of democratic consent and allocation of the economic, social and environmental cost of the climate change, so that we avoid antagonism between states, tensions and conflicts.

The green new deal must be the basis for a stable peace and the re-orientation of the international relations.

        In addition, climate changes should be connected with direct and effective policies of handling relevant and allied problems, such as the water crisis, the food crisis, the problem of poverty and immigration.

        Finally, as regards the democratic administration, the procedures of consultation of the agenda-21 with the 10 main groups, like these which had been determined in the Rio de Janeiro Summit, should be essentially and not informally or occasionally brought into action, on a world-wide and local level as well. In parallel, powerfully decentralised procedures of diffusion and participation in the implementation of these policies should be followed.

        We believe that we are only at the beginning of reverberations and changes concerning the climate and environmental crisis. Therefore, a new debate over a new systemic structure should immediately begin, so that there would be enough time for a proper advancement, evaluation and maturation of the necessary policies. There should begin a debate among scientists in the fields of institutions and laws and within the bounds of markets as well, so that we should not face a long-term environmental and economic crisis in the future.

15 Μαΐου 2009

ΜΚΟ “Σόλων για τη Σύνθεση και τον Οικολογικό Πολιτισμό στον 21ο αιώνα”