Ιδιαίτερα αισθητή ήταν η παρουσία της -προεδρεύουσας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το πρώτο εξάμηνο του 2009- Τσεχίας στο Συνέδριο «Προστασία της Βιοποικιλότητας – Πέρα από το 2010» που διοργανώθηκε στην Αθήνα στις 27 και 28 Απριλίου 2009.
Ανάμεσα στους ομιλητές ήταν και ο δόκτωρ Petr Roth, Διευθυντής του Τμήματος Προστασίας και Διατήρησης της Βιοποικιλότητας του Υπουργείου Περιβάλλοντος της Τσεχίας, ο οποίος αναφέρθηκε στους λόγους αποτυχίας των πολιτικών σε εθνικό και πανευρωπαϊκό επίπεδο στον τομέα της βιοποικιλότητας.
Αντίθετα όμως με ότι περίμεναν πολλοί, δηλαδή μία σειρά λόγων για τα πεπραγμένα της Τσέχικης προεδρίας στον τομέα της βιοποικιλότητας, τις φιλοδοξίες και τα οράματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το μέλλον τα οποία αφειδώς ακούστηκαν όλο το διήμερο, ο δόκτωρ Petr Roth δεν περιορίστηκε σε παρουσιάσεις-προτάσεις για το μέλλον, αλλά ανέφερε συγκεκριμένα προβλήματα και ελλείψεις που πολλοί άλλοι -υψηλόβαθμοι και μη- αρνούνται ξεκάθαρα να δουν. Στην πιο «πικρή» ομιλία του Συνεδρίου, όπως και ο κ. Roth την χαρακτήρισε, αναφέρθηκαν οι λόγοι της αποτυχίας των στόχων που είχε θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την προστασία και διατήρηση της βιοποικιλότητας έως το 2010. Για να τεθούν νέοι στόχοι πρέπει προηγουμένως να επιτευχθούν οι προηγούμενοι. Η Ευρωπαϊκή Ένωση απέτυχε στον στόχο που είχε θέσει όσον αφορά την βιοποικιλότητα. Ο τομέας της βιοποικιλότητας μάλιστα συνεχίζει να αποτυγχάνει στην εφαρμογή των αποφασισμένων στόχων και πολιτικών. Οι σημαντικότεροι –από μία μεγάλη σειρά λόγων- που απέτυχαν οι στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι:
Το όραμα της Ε.Ε. μακριά από τον μέσο πολίτη
Αντίθεση θεωρίας και πράξης Η διαφορά των οικοσυστημάτων και των πολιτιστικών επιρροών ανά περιοχή Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να στοχεύει στην πολιτική και κοινωνική ισότητα –έστω και με τις υφιστάμενες διαφορές- αλλά δεν μπορεί να έχει την ίδια προσέγγιση και για το περιβάλλον. Η κοινή ευρωπαϊκή πολιτική στο ζήτημα της βιοποικιλότητας και ιδιαίτερα οι ανεπτυγμένες οικονομικά χώρες της Ε.Ε. δεν λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής. Η διαφορετική βιοποικιλότητα ανά περιοχή συνεπάγεται διαφορετικές προκλήσεις περιβαλλοντικού και πολιτιστικού χαρακτήρα, οι οποίες χρειάζεται να αντιμετωπιστούν πιο εξειδικευμένα. Η ποικιλία των οικοσυστημάτων συνεπάγεται μεγάλες διαφορές στις απειλές για τη βιοποικιλότητα στις περιοχές της Ευρωπαϊκής ηπείρου. Μέχρι στιγμής οι προσεγγιστικές γενικές πανευρωπαϊκές λογικές δεν έχουν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Κάθε χώρα θέτει προτεραιότητα στα δικά της εσωτερικά προβλήματα, δεδομένο το οποίο δυσχεραίνει την Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 κρατών-μελών, αφού οι διαφορετικοί κίνδυνοι για τη βιοποικιλότητα ανά περιοχή δεν λαμβάνονται υπόψη. Ο κ. Roth αναφέρει για παράδειγμα ότι τον Μάιο θα δημοσιευτεί λεπτομερής έρευνα για την απόθεση αζώτου, το οποίο αποτελεί μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα στην Ολλανδία και τη Μεγάλη Βρετανία, την ίδια στιγμή που το ζήτημα στην Τσεχία είναι παντελώς άγνωστο. Η αρχή της διοικητικής αποκέντρωσης Η αρχή της διοικητικής αποκέντρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπορεί να επιφέρει σημαντικά αποτελέσματα στον πολιτικό και κοινωνικό τομέα, αλλά όχι και στον τομέα της βιοποικιλότητας. Η βιοποικιλότητα δεν μπορεί να περικλειστεί στα σύνορα ενός συγκεκριμένου κράτους, καθώς από τη φύση της δεν γνωρίζει σύνορα. «Συνεπεία της απόφασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2006 με βάση την αρχή της διοικητικής αποκέντρωσης, βρεθήκαμε να έχουμε 25 (όσες και τα τότε κράτη-μέλη) διαφορετικές εκθέσεις σχετικά με τη χλωρίδα και την πανίδα κάθε περιοχής. Οι εκθέσεις ήταν φυσικά πολύ διαφορετικές η μία από την άλλη, μη συγκρίσιμες. Με αυτό τον τρόπο είναι εξαιρετικά δύσκολη η εφαρμογή μιας εφικτής νομοθεσίας για σεβασμό και διατήρηση της βιοποικιλότητας. Και επιπλέον, έχοντας 25 διαφορετικές εκθέσεις στη διάθεσή μας, δεν μάθαμε τίποτα επιπλέον για την βιοποικιλότητα στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Χρειάζεται να έχουμε δηλαδή 27 διαφορετικές προσεγγίσεις για τη βιοποικιλότητα;»
Ίσως ο σημαντικότερος κατά τον κ. Roth λόγος είναι η λανθασμένη αντίληψη του ανθρώπου για την φύση, μύθος της αρμονίας του ανθρώπου με την φύση και το γεγονός της έλλειψης κατανόησης της σημασίας της μπροστά στο οικονομικό κέρδος. Η φύση όμως δεν αποτελεί ζήτημα ιδιοκτησίας κανενός. Αποτελεί το περιβάλλον στο οποίο ζει και δρα καθημερινά ο άνθρωπος, χωρίς μάλιστα να πληρώνει κανένα αντίτιμο για αυτήν την υπηρεσία. Δείτε εδώ την συνέντευξη που παραχώρησε στην ΜΚΟ Σόλων ο κ. Roth Διαβάστε επίσης: –Παβάν Σουκντέφ, Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ –Πωλ Κλέμεντς-Χαντ, ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΠΟΥ “ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ” Η ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ |
Κάμερα: Γιώργος Φλώρος |