ΑΝΑΛΕΚΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ & ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ, ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ (του Γιάννη Ζήση)

poll common wiki - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

poll common wiki - Σόλων ΜΚΟΒλέπουμε όλο και πιο πολύ να αναδεικνύεται η διαδικασία της συμμετοχής ως μια αμφίδρομη επικοινωνιακή σχέση, μέσα από ψηφοφορίες των λαών, για την ανάδειξη των επικρατέστερων προσωπικοτήτων σε ένα αιώνα, σε μια εθνική ιστορία, για την ανάδειξη των σημαντικότερων μνημείων κλπ. 

           Αναδεικνύεται πλέον μια δυναμική μαζικής επικύρωσης της ιστορίας που πλέον ξεφεύγει από τα παραδοσιακά ιστορικά επιστημονικά κριτήρια και την επιστημονική προσέγγιση και γίνεται μαζικά συμμετοχική.

        Η μαζική συμμετοχική αυτή προσέγγιση έχει ως θετικό στοιχείο ίσως το γεγονός ότι κάνει συμμέτοχους τους ανθρώπους. Αναδεικνύει επιπλέον την εικόνα που έχουν οι άνθρωποι για την ιστορία και την αξιολογητική τους βάση αλλά και το δικό τους πολιτισμικό υπόβαθρο. Παράλληλα όμως λειτουργεί και σαν ένας παραμορφωτικός φακός στον βαθμό που δεν διαμορφώνονται στην ψηφοφορία με την επιλογή του ονόματος.

         Έτσι βλέπει κανείς ονόματα όπως του Καζαντζίδη της Βουγιουκλάκη και άλλων προσωπικοτήτων περιλαμβανομένου και του Κάρολου Κουν -για να πάμε και σε ύφος κουλτούρας- να έρχονται σε αντιπαράθεση με ανθρώπους που έδρασαν μέσα από την Ελλάδα οικουμενικά στον κόσμο. Παράλληλα χάνεται μια αξιολογική δυναμική ουσιαστική για την ίδια την επίδραση. Πόσοι ξέρουν για παράδειγμα ποια ήταν η κύρια επίδραση που ασκήθηκε στον δικαιϊκό τομέα από την Ελλάδα στο Ρωμαϊκό δίκαιο και συνεπώς παγκόσμια στον κόσμο; 

         Πόσοι ξέρουν ότι αυτό ήταν ένα έργο που συνδέθηκε με κάποιες συγκεκριμένες θεωρητικές προσωπικότητες και ιστορικές στιγμές της κλασικής και προκλασικής αρχαιότητας, του κλασικού και προκλασικού πολιτισμού για παράδειγμα και του πολιτικού πολιτισμού της αρχαίας Ελλάδας. 

          Η ιστορία τελικά προσεγγίζεται με άγνοια δεδομένων, με στοιχεία αγοραία που είναι κυρίως στοιχεία της κοινωνίας του θεάματος, με μια λίστα προσωπικοτήτων, προσώπων και ονομάτων που είναι μαζικά διαμορφωμένη. 

          Βέβαια εδώ υπάρχει σαφώς και η μεροληψία: αν μπουν σε μια διαδικασία για το πιο σημαντικό Μακεδόνα οι Σκοπιανοί προφανώς και αυτοί θα ψηφίσουν τον Αλέξανδρο και προφανώς και εμείς ψηφίζουμε τον Αλέξανδρο ενώ υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσαμε να ψηφίζαμε και διαφορετικά.  

           Συνεπώς, στις συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται η ιδιαίτερη ψηφοφορία, τα πολιτισμικά απωθημένα και οι σχέσεις μας με την κοινωνία του θεάματος παίζουν έναν καταλυτικό ρόλο. 

           Ποιον θα πρωτοβγάλεις από τους δέκα Έλληνες και πώς θα τους ιεραρχήσεις; Και πώς θα αξιολογήσεις τελικά πιο δυσανάγνωστες πτυχές του ρόλου τους ή τα αμφιλεγόμενα σημεία τους; Πόσοι ξέρουν για παράδειγμα το «ήθος» της ηγεσίας του Περικλή απέναντι στους Μήλιους, συμμάχους των Αθηνών; Πόσοι ξέρουν ή πόσοι έχουν προσλάβει την πληροφορία όσο το δυνατόν καλύτερα, μελετώντας καλά την κλασική αρχαιότητα; Και πώς θα ιεραρχηθούν οι σημαντικότεροι Έλληνες; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει μια διαίρεση των ιστορικών φάσεων και μια αναλογικοποίηση για αυτές;

          Γιατί δημιουργούνται επικαλύψεις που δημιουργούν μια απόλυτη σύγχυση και απαξιώνουν τελικά το ιστορικό τοπίο στην ολότητα του. Ναι μεν δημιουργείται μια αμφίδρομη συμμετοχική διαδικασία και είναι θετικό αυτό. Ωστόσο έπρεπε να μπουν κριτήρια.

         Ο καθένας που θα συμμετέχει, να αξιολογήσει τα ιστορικά κριτήρια, τον οικουμενικό ρόλο σε σχέση με τους θεσμούς, με την δημοκρατία, τον πολιτισμό και σε σχέση ειδικά με κατανομή ανά τομέα. Σίγουρα κάποιοι εκ των εισαχθέντων σε ψηφοφορία  αυτών είναι δεσπόζοντες οικουμενικά και παγκόσμια σε ένα τομέα.

         Έπρεπε με άλλα λόγια να υπάρχει μια πολύ πιο συστηματοποιημένη προσέγγιση που να καλλιεργήσει και μια ποιότητα στην αμφίδρομη αυτή μαζική διαδικασία.

06 Μαΐου 2009

Γιάννης Ζήσης, Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
Μέλος της γραμματείας της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ

Σχετικά άρθρα