ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΒΡΕΤΑΝΙΑ

        Το τέλος διάρκειας ζωής των αντιδραστήρων που κατασκευάστηκαν την δεκαετία του ’60 και του ’70 και η εξαιρετικά μεγάλη εξάρτηση της χώρας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο –τα οποία καλύπτουν το 75% περίπου των ενεργειακών αναγκών- φαίνεται να έχουν βάλει τέλος στις όποιες αναστολές για την κατασκευή νέων πυρηνικών μονάδων.

         Η βρετανική κυβέρνηση παρά τις δυσκολίες και τις αντιδράσεις που αναμένει να αντιμετωπίσει, προσπαθεί να άρει τις επιφυλάξεις της κοινής γνώμης και να κερδίσει την εμπιστοσύνη της, την ίδια στιγμή που βρίσκεται σε αναζήτηση κατάλληλων στρατηγικών σημείων για την κατασκευή αντιδραστήρων μέχρι το 2025.

         Η δημόσια αντιπαράθεση όπως αναφέρει σε άρθρο του στον Independent, ένας από τους εκφραστές της τάσης «σύμπραξης» των περιβαλλοντολόγων με την πυρηνική ενέργεια, Chris Goodall, έχει πολωθεί δραματικά: οι απόψεις εκφράζονται με οξύτητα, με μια κοινή γνώμη που φαίνεται να αντιτίθεται στα πάντα είναι αντί των πάντων: αντιτίθεται στην αιολική ενέργεια, αντιτίθεται στα καύσιμα και τη ρύπανση, αντιτίθεται στη σπατάλη ενέργειας, αντιτίθεται στον άνθρακα, αντιτίθεται στα πυρηνικά… αντιτίθεται τελικά σε όλα.

         Ο Βρετανός υποψήφιος βουλευτής με το κόμμα των Πράσινων και πρώην διευθυντής της Οργάνωσης Friends Of The Earth Τόνι Τζούνιπερ τονίζει ότι ακόμα και ο διπλασιασμός των πυρηνικών εργοστασίων στην Βρετανία δεν θα απέφερε αξιοσημείωτα αποτελέσματα στη μείωση των εκπομπών των ρύπων.
         Σε άρθρο του στον Independent ο κ. Τζούνιπερ θεωρεί ότι η εκτεταμένη χρήση πυρηνικής ενέργειας δεν πρόκειται να ωφελήσει –τουλάχιστον σύντομα- την προσπάθεια μείωσης των εκπομπών των ρύπων. Κύριος λόγος για αυτό, σύμφωνα με τον κ. Τζούνιπερ το γεγονός ότι η χρησιμοποίηση της πυρηνικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρισμού, δεν θα μπορέσει να καλύψει τη μείωση ρύπων που προέρχονται στους τομείς της θερμότητας και των μεταφορών -οι οποίοι καλύπτονται ενεργειακά από πετρέλαιο και φυσικό αέριο– σε ποσοστό μεγαλύτερο του 8% ακόμα και στην περίπτωση που η Βρετανία διπλασιάσει την ενεργειακή της παραγωγή από πυρηνικούς αντιδραστήρες.

         Ο κ. Τζούνιπερ αφού σημειώνει μία από τις χρόνιες βρετανικές φοβίες στο ζήτημα της ανάπτυξης των πυρηνικών, αυτή της ισχυροποίησης της ανταγωνιστικής γαλλικής αγοράς –λόγω της εισαγωγής τεχνογνωσίας και υλικών από την πολύ ανεπτυγμένη στον συγκεκριμένο τομέα Γαλλία-, αναφέρει ότι κάθε επένδυση ενός δολαρίου σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας επιφέρει μείωση των εκπομπών αερίων του φαινομένου του θερμοκηπίου εφτά φορές μεγαλύτερη από την αντίστοιχη επένδυση ενός δολαρίου στην πυρηνική ενέργεια.

         Σε πλήρη αντίθεση με τα λεγόμενα του κ. Τζούνιπερ βρίσκονται οι απόψεις τεσσάρων γνωστών περιβαλλοντολόγων, οι οποίοι μέχρι πριν από μερικά χρόνια θεωρούνταν από τους μεγαλύτερους πολέμιούς της πυρηνικής ενέργειας πανευρωπαϊκά, μεταξύ τους και ο Στίφεν Τιντέιλ, πρώην επικεφαλής της Greenpeace. Σύμφωνα με την ομάδα των περιβαλλοντολόγων η Βρετανία οφείλει να στραφεί στην πυρηνική ενέργεια προκειμένου να επιτύχει τον στόχο της μείωσης ρύπως κατά 60% έως και το 2050. Η στροφή μάλιστα προς την πυρηνική ενέργεια θεωρείται σύμφωνα με την ομάδα επιβεβλημένη, με κάθε άλλη δημόσια διαβούλευση επί του ζητήματος να θεωρείται «χάσιμο χρόνου».
        Ένας άλλος πρώην σφοδρός πολέμιος της πυρηνικής ενέργειας και νυν υποστηρικτής της, ο συγγραφέας και περιβαλλοντολόγος Μαρκ Λίνας θεωρεί «εξαιρετικά μακροχρόνιο και δύσκολο να καλυφθούν οι ενεργειακές ανάγκες ολοκληρωτικά από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας», ενώ κατακρίνοντας το ίδιο του το παρελθόν πρόσθεσε ότι «το περιβαλλοντικό κίνημα των δεκαετιών του ’70 και του ’80 στην Μεγάλη Βρετανία είχε περισσότερες αρνητικές, αντί για θετικές συνέπειες».

         Όλα αυτά την στιγμή που η κυβέρνηση των Εργατικών βρίσκεται στο επίκεντρο των κατηγοριών και στον τομέα της ενέργειας –εκτός των άλλων προβλημάτων της: ο υπουργός Ενέργειας και Κλιματικών Αλλαγών Εντ Μίλιμπαντ δέχθηκε ένα ανοιχτό γράμμα από περιβαλλοντολόγους και ακτιβιστές από σαράντα κράτη, στο οποίο η Βρετανία κατηγορείται ως «κράτος-εγκληματίας» στον τομέα του περιβάλλοντος. 

(Πηγές:The Independent, The Guardian)

Άρης Καπαράκης
Συνεργάτης της ΜΚΟ Σόλων