1

ΤΑ ΠΕΔΙΑ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (του Γιάννη Ζήση)

Τα πεδία βιωσιμότητας, σε μια δυναμική εκδήλωσής τους, προσδιορίζονται σαν πεδία αξιολόγησης της βιωσιμότητας μέσα από την υγεία. Η υγεία αποτελεί ένα πεδίο βιωσιμότητας και αυτό το γνωρίζουμε κυρίως μέσα από την εκθετότητα που έχει όλο το εποικοδόμημα στο οποίο λειτουργούμε από τις μεταβολές της.

           Εδώ πρέπει να μνημονεύσουμε την θεμελιώδη σύλληψη του ζητήματος την οποία ανέδειξε ο υπερβατικός φιλόσοφος, συγγραφέας και στοχαστής Έμερσον, ότι το περιβάλλον προσδιορίζεται σαν πεδίο – πόλος υγείας, σαν πόρος ανάπτυξης δηλαδή. Τόσο σαν φυσικός πόρος παραγωγής όσο και σαν πολιτισμικός πόρος διαμόρφωσης της κοινωνίας σε σχέση με τη ζωή. Εδώ βλέπουμε την δυναμική αλληλεπίδρασης του καθενός πεδίου βιωσιμότητας με τα υπόλοιπα. Εδώ έχουμε πολλές διαστάσεις ανάμεσα στις οποίες πρέπει να μνημονεύσουμε και την δυναμική της ανάπτυξης που συνδέεται με την καινοτομία και που αλληλεπιδρά τόσο τεχνικά με το περιβάλλον, όσο και πνευματικά με τον πολιτισμό.

            Η ανάπτυξη είναι θεμελιώδης, μέσα από την διαδικασία ανάγκης του φυσικού προϊόντος για την εξασφάλιση της ποιότητα ζωής. Προσδιορίζει το μήκος της πολιτικής βιωσιμότητας του ανθρώπου και της κοινωνίας. Αποτελεί όρο τόσο για την επιβίωση μέσα στο πεδίο του καθαρά πολιτισμικού εποικοδομήματος όσο και για τους φυσικούς πόρους που πρέπει να συντηρηθούν. Η ανάπτυξη ως πολιτισμικός πόρος είναι συνυφασμένη τελικά με τις ανάγκες, (μερικές φορές αδηφάγες και αλόγιστες) του εποικοδομήματος.

            Η ανάπτυξη είναι αναγκαία τόσο για το φυσικό προϊόν με το οποίο συνδέεται η ζωή μας, όσο επίσης για την βιωσιμότητα της συνειδητότητάς μας. Επίσης είναι ένας ανακυκλωμένος αυτοσκοπός μέσα από το βραχυκύκλωμα του εποικοδομήματος.

           Το επόμενο πεδίο βιωσιμότητας είναι ο πολιτισμός. Για παράδειγμα, η διάσταση της γνώσης και της τεχνικής, εμφανίζουν μια σαφέστατη συνάφεια τόσο προς το περιβάλλον, (η γνώση του περιβάλλοντος και η τεχνολογία διαχείρισης του περιβάλλοντος), όσο επίσης και προς την ανάπτυξη και την υγεία. Ωστόσο όμως η γνώση και η τεχνική αποτελούν και πολιτισμικά στοιχεία. Εδώ βλέπουμε και άλλες πολιτισμικές διαστάσεις που αποτελούν θεμελιώδη πεδία ανάπτυξης της βιωσιμότητας, τα οποία συνδέονται με τα πολιτισμικά είδωλα, τους πολιτισμικούς ρόλους και με τις υπερβατικές ανάγκες του ανθρώπου.

          Στη τετραγωνική αυτή δυναμική, βρίσκεται τελικά η βιωσιμότητα και η ανθρωπολογική εξέλιξη. Η βιωσιμότητα δηλαδή μέσα από την ανθρωπολογική εξέλιξη και η ανθρωπολογική εξέλιξη μέσα από την βιωσιμότητα.

27 Ιανουαρίου 2009, 

Γιάννης Ζήσης, Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
Μέλος της γραμματείας της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ