Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Τώρα πια είναι καιρός να διαλύσουμε συνολικά τον αμερικανικό μύθο, αυτές τις προσδοκίες χωρίς την άμεση λογική ηθική. Όλοι ελπίζουμε να μην εξελιχθεί σε μια συμβολική μόνον ανατροπή ενός μιγάδα Αφροαμερικανού η εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα. Όλοι ελπίζουμε να εννοούσε τις προοδευτικές θέσεις που εξέφρασε και αντιθέτως να μην εννοούσε τους συμβιβασμούς που έκανε στην προεκλογική του εκστρατεία, σε σχέση με τα διεθνή ζητήματα και την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης τόσο στο εσωτερικό των ΗΠΑ όσο και παγκόσμια. 

Τα πρώτα όμως δείγματα, μπορεί να πει κανείς ότι δείχνουν έναν κομφορμισμό, μια διάλυση του μύθου της ανατροπής ή της αλλαγής. Σίγουρα η πολιτική δε λειτουργεί σε κενό, τόσο στα διεθνή θέματα και στην οικονομική πραγματικότητα όσο και επικοινωνιακά και καλό θα είναι να δώσουμε μια πίστωση χρόνου μέχρι να ορκιστεί πρόεδρος, ώστε να δούμε το πραγματικό στίγμα των προθέσεων, των επιλογών και των δράσεών του. Και ο Φ.Ντ.Ρούσβελτ δεν είχε δείξει πλήρως δείγματα των αλλαγών που ήθελε να φέρει μέχρι την αρχή των πρώτων 100 ημερών του στην διακυβέρνηση των ΗΠΑ.  Εδώ όμως δεν είδαμε συνεργάτες του μεγέθους του Χόπκινς.

          Όμως και ενώ κατά ένα μέρος ο Ομπάμα συνδέθηκε με μια συμβολική ανατροπή, αναδεικνύει, σημειολογικά και όχι απλά συμβολικά, τη συνέχιση μιας πολιτικής που θυμίζει μια ενδιάμεση νότα της πολιτικής Κλίντον και των Ρεπουμπλικάνων.

15 Ιανουαρίου 2009, 

Γιάννης Ζήσης, Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
Μέλος της γραμματείας της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ