ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ ΑΛΑ ΜΠΛΕΡ

ελέγχου της εξουσίας που αβαντάρεται και του μεγάλου εκδοτικού παράγοντα.

Μια συνάντηση που προφανώς υποδηλώνει την κατάντια, μιλώντας για εργατικό κόμμα, οι εξελίξεις του να σχεδιάζονται σε μοναστήρι και οι παράγοντες να συναντιούνται σε μοναστήρι. Αυτό είναι και κατάπτωση και για την ίδια την θρησκεία. Διαθρησκευτική η συνάντηση καθότι ο Μπλερ είναι Καθολικός και ο Μίλιμπαντ Εβραίος και βέβαια ο καπιταλισμός στον ύψιστο πατερναλισμό του και στην ύψιστη διαπλοκή του με την πολιτική και αυτά  μέσα σε ένα εργατικό κόμμα.

        Μάλλον να υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι το αδίστακτο στην πορεία των πραγμάτων το οποίο θα σκάσει τόσο αδίστακτα όσο έσκασαν και οι υπερφίαλες αγορές. Έχει απαξιωθεί και απαξιώνεται με μια αλαζονικότητα παικτών που θυμίζει τους ιππότες στις τελευταίες μάχες τους στο λυκόφως του Μεσαίωνα. Κάπως έτσι παίζουν οι παίκτες αυτής της μοντέρνας εποχής, μέχρι να τους κλείσει η τραγική αυλαία, μέχρι που να κλείσει ο τραγικός κύκλος, αλλά προφανώς με μηδενικές αξίες και αρχές, υπό την ευλογία της θρησκευτικής μονής κατ’ αναλογία του δικού μας Βατοπαιδίου.

Κάτι λοιπόν ξέρουμε βέβαια και μείς γιατί έχουμε το ΒΑΤΟΠΑΙΔΙ.

Αναφορά συνδέσμου: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11381&subid=2&pubid=1620604