ΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΑΓΟΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΩΝ ΤΗΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2008 (του Γιάννη Ζήση)

 όπου σημειώθηκαν τρεις μεγαλύτερες κορυφαίες άνοδοι των χρηματιστηρίων.

Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι οι προσδοκίες για μείωση των επιτοκίων δείχνουν την πλήρη τυφλότητα του συστήματος. Είναι σαν να λέμε ότι πλέον οι ίδιες οι κεντρικές τράπεζες ετοιμάζονται να κάνουν το ίδιο παιχνίδι που έκαναν οι ιδιωτικές απέναντι στην καταναλωτική ζήτηση. Να κάνουν δηλαδή το ίδιο το παιχνίδι για τις χρεοκοπημένες και τις τοξικές φούσκες, και αυτό ούτε καν αφήνοντας χρόνο επώασης για φούσκες. Αυτό εκλαμβάνεται ως αφετηρία για άνοδο των χρηματιστηρίων, ενώ θα μπορούσε να εκληφθεί  σαν αφετηρία για τουλάχιστον μικρές πτώσεις.
       Αυτό είναι απολύτως γελοίο και ενάντια σε κάθε οικονομική άποψη, για να μη νομίζουμε ότι δουλεύουνε τεχνοκράτες στην αγορά. Εκτός των άλλων πρέπει να αισθάνεται και να υποψιάζεται κανείς δύο βασικά συντονισμένα παιχνίδια.
 της Φραγκφούρτης και μάλιστα κάπως ανυποψίαστα στη Νέα Υόρκη. Επιπλέον βέβαια είναι ένα παιχνίδι κερδοσκοπίας πριν από την τελική εκκένωση των καραβιών που βυθίζονται. Παίρνουν ό,τι προλαβαίνουν για να μεταφέρουν.
       Κάπως έτσι θα έπρεπε να διαβάσουμε το τοπίο της 28ης Οκτωβρίου. Είναι η επέτειος του φασιστικού κόμματος της Ιταλίας και ήταν και η επέτειος του Ελληνικού ΟΧΙ στην επίθεση της Ιταλίας, μιας χώρας του άξονα.
. Πως λοιπόν θα χειριστούμε έξυπνα εμείς εδώ στην Ελλάδα αυτό το θέμα αφού έχουμε υπεραπαξιώσει το ελληνικό χρηματιστήριο και αφού έχουν γίνει μπούμερανγκ όλες οι εξελίξεις που συνδέονται με τα επιχειρηματικά ανοίγματα  τόσο στην έννοια της μεταφοράς μετοχικών πακέτων από διεθνείς επενδυτές στην Ελλάδα όσο και από πλευράς επενδύσεων που έχει κάνει η Ελλάδα στα Βαλκάνια και την Τουρκία.
       Σ’ αυτό λοιπόν το τοπίο ο καθένας ας απαντήσει. Σίγουρα πάντως μόνο σε πεδίο ανοησίας αλιεύει αυτή η ξαφνική αισιοδοξία, αυτά τα πάρτι – απογειώσεις, εκτός και αν μιλάμε για ψυχωσικές συνδρομές στα χρηματιστήρια.
       Πρέπει να εστιάσουνε πάρα πολύ προσεχτικά τη συνέχεια των πολιτικών Γκόρντον Μπράουν, Πόλσον, Σαρκοζί κλπ οι παράγοντες που εφαρμόζουν τις πολιτικές τελικά ως ρευστότητα και αγορά τοξικών και μετοχών. Οι διασκέψεις που θα γίνουν πρέπει να προσεγγίσουν τα ζητήματα έτσι ώστε να ελέγξουν αυτές τις παρενέργειες. Πλέον, ξανανοίγεται ο κύκλος δημιουργίας φούσκας στην οικονομία μέσα από τα χαμηλά επιτόκια και τις αθρόες και μαζικές ρευστότητες στην αγορά. Οι μαζικές ρευστότητες στην αγορά ανοίγουν πολύ περισσότερο τους ασκούς του Αιόλου σε ήδη χρεοκοπημένες κατευθύνσεις. Συνεπώς πρέπει να πάρουν ειδικά μέτρα, πρέπει να διευρύνουν τους ορίζοντες από πλευράς φαντασίας και αποτελεσματικής παρέμβασης.
       Τα χρήματα για να γυρίσουν στη πραγματική οικονομία θα χρειαστούν αρκετό χρόνο, συνεπώς όλο αυτό το διάστημα θα είναι σε πεδίο αναζήτησης και κάλυψης ελλειμμάτων και κερδοσκοπίας καθώς μάλιστα οι επιχειρήσεις θα επιχειρούν στην πλασματική οικονομία να καλύψουν τις ζημιές και τα χρέη.
 
       Φαίνεται πάντως πως ένα μεγάλο μέρος αυτής της μαζικής ρευστότητας ανακυκλώνεται στη χρηματιστηριακή αγορά δηλαδή και πάλι στον αδύνατο τομέα. Αυτό από μόνο του αποτελεί ένα εγγενές πρόβλημα και αποκαλύπτει την ενδοτικότητα του συστήματος στο φαύλο κύκλο του.  Πάντως  στις 28/10 φαίνεται ότι υπήρξε εστιασμένη προσέγγιση και συντονισμός.
       Υπήρξε καθαρά συντονισμένη κίνηση σε επίπεδο παγκόσμιο. Δεν θα μπορούσε διαφορετικά να σηκωθούν ταυτόχρονα οι δείκτες τόσο πολύ σε όλα τα χρηματιστήρια, ξεκινώντας με τρία, ένα ανά Ήπειρο.
 
 δίνοντας την ψευδή εντύπωση της γενικευμένης ευφορίας, ώστε να υπάρξει ανατροφοδότηση μετά το σήμα της ανόδου και να γίνει ψυχολογική διαγραφή των εμπειριών αυτής της οικονομικής κρίσης ώστε η χρηματιστηριακή ανάκαμψη να είναι ανατροφοδοτούμενη.
 

04 Νοεμβρίου 2008, 

Δημοσιογράφος – Συγγραφέας 
Μέλος της γραμματείας της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ