ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, ΠΛΑΝΗΤΙΚΟ & ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ, ΣΥΝΘΕΣΗ & ΣΧΕΔΙΟ ΙΔΕΩΝ

Α .ΠΛΑΝΗΤΚΟ ή ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΚΟ ΧΩΡΙΟ – Εισαγωγή στην ιδέα (του Γιάννη Ζήση)

- Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

- Σόλων ΜΚΟΠρόταση της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ

Στο σύγχρονο κόσμο απαιτείται μια ιδιαίτερη ταυτότητα σε κάθε τόπο η οποία να είναι αναγνωρίσιμη σε διεθνές πεδίο για την προσέλκυση τουριστών, επενδυτών ώστε οι δράσεις του κοινού που προέρχεται τόσο από την τουριστική όσο και από την οικονομική αγορά να μπορούν να δικτυωθούν και να διασυνδεθούν με το ευρύ διεθνές πεδίο. Η ανάδειξη αυτή της ταυτότητας ενός τόπου και η δημιουργία μιας ταυτότητας για να είναι βιώσιμη και αποτελεσματική πρέπει να εκπληρεί τουλάχιστον δυο προϋποθέσεις:

Η πρώτη προϋπόθεση είναι να συνδέεται με μια ιστορική συνέχεια, με μια πολιτιστική κληρονομιά καθώς όλο και πιο πολύ στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της οικουμενικότητας, οι τόποι αποτελούν τον άλλο πόλο της παγκοσμιότητας όταν ακριβώς συνδέονται με την ιστορία του τόπου και ακόμα περισσότερο όταν αυτή η ιστορία του τόπου αποτελεί μια συνεισφορά στην παγκοσμιότητα ή στην οικουμενικότητα. Αυτός ο πρώτος όρος είναι ζωτικά συνδεδεμένος με την ανάγκη των δράσεων να διαθέτουν ένα σπίτι, ένα εντευκτήριο, ένα ενδιαίτημα, να έχουν μια δυναμική παρά το γεγονός ότι ζούμε στην κοινωνία των δικτύων και της πληροφορίας και η δικτυακή επικοινωνία αποτελεί μια εναλλακτική δυνατότητα. Απέναντι σε αυτή την εναλλακτική δυνατότητα της δικτυακής επικοινωνίας το τοπικό σημείο έχει μια δική του δυναμική, ελκυστικότητα σαν ο άλλος πόλος της άυλης δικτυακής επικοινωνίας.

Η δεύτερη προϋπόθεση βασίζεται στη διάγνωση σύγχρονων αναγκών και στη δημιουργία σύγχρονων τρόπων κάλυψης αυτών των αναγκών με τον όρο της συνέχειας μιας ιστορικής παράδοσης και κληρονομιάς έτσι ώστε το παρελθόν να μην είναι απλώς μουσειακό αλλά η μνήμη να παρέχει μέσα στον τόπο μια δυναμική σύγχρονης δημιουργίας, με άλλα λόγια αυτή η κληρονομιά να είναι επικαιροποιημένη, εκσυγχρονισμένη και δυναμική στο σύγχρονο κόσμο. Αν μάλιστα αυτή η επικαιροποίηση συνδέεται με ζωτικές ανάγκες του σύγχρονου κόσμου, τότε έχουμε τις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Εδώ μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα έχει μια πλειάδα τέτοιων τόπων και πρέπει εδώ να σημειώσουμε πως στην περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδας προεξέχουν και έχουν διεθνή ακτινοβολία δυο τόποι: οι Θερμοπύλες και οι Δελφοί. Χωροταξικά η δυναμική των Δελφών θα λέγαμε ότι είναι κορεσμένη, ενώ η δυναμική των Θερμοπυλών είναι μεν λανθάνουσα αλλά και εξόχως δυνητική. Μπορεί αυτή η δυναμική να αποτελέσει τον άλλο πόλο της δυναμικής των Δελφών, όπου έχουμε μια μουσειακή πληρότητα του χθες, ένα υλικό ανάγλυφο του χθες και σύγχρονες συνεδριακές, ξενοδοχειακές υποδομές και υποδομές ξενάγησης, ενώ στις Θερμοπύλες θα μπορούσαμε να έχουμε, λόγω του χωροταξικού ανοιχτού πεδίου, μια ισχυρή καινοτομία που να κοιτάζει στο παρόν και στο μέλλον δυναμικά και να συμπληρώνει το χθες. Το παράδοξο είναι ότι τα  αμφικτιονικά συνέδρια ως μητρικός θεσμός,  που ανέδειξαν και μέσα από τους αμφικτιονικούς πολέμους τους Δελφούς, γεννήθηκαν στις Θερμοπύλες, στην περιοχή της αρχαίας Ανθήλης για τη διαχείριση του στενού του περάσματος των Θερμοπυλών, που λειτουργούσε καταλυτικά, για τη διατήρηση της ειρήνης ή για τον πόλεμο, για την επίλυση των διαφορών, για την διαπραγμάτευση και τη συνεργασία των ζητημάτων της εποχής.

Με μια απόκλιση περίπου 7 αιώνων τα αμφικτιονικά συνέδρια ξεκίνησαν πρώτα στην περιοχή των Θερμοπυλών, στην Ανθήλη, και αποτέλεσαν τον προπομπό της δημιουργίας θεσμών συνεργασίας στην αρχαία Ελλάδα, θεσμών που αρτιώθηκαν και απέκτησαν και  εορταστικό χαρακτήρα. Κορυφαίος θεσμός με εορταστικό και αθλητικό χαρακτήρα ήταν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να είχαν υπάρξει, αν δεν είχαν υπάρξει το κοινό των Αμφικτιόνων, και θα λέγαμε επίσης ότι ο ελλαδικός χώρος βρήκε την ενότητά του μέσα από αυτή την τακτική και δημοκρατική διαδικασία της διαβούλευσης στην περιοχή των Θερμοπυλών. Το παράδοξο είναι ότι το παλαιότερο πεδίο δεν έχει ίχνη του χθες, θα μπορούσε υπό μια έννοια να ενταχθεί στο πλέγμα της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς μιας και προβλέπεται να συμπεριληφθούν ακόμα και περιοχές χωρίς κτιριακές αναμνήσεις και χωρίς μνημειακό δυναμικό με βάση τη θεσμική, πολιτιστική συνεισφορά αυτών των τοποθεσιών.


Διαβάστε επίσης: Αναλυτικότερη παρουσίαση της πρότασης για το Πλανητικό ή Αμφικτιονικό χωριό.

Για τη μκο Σόλων, Γιάννης Ζήσης

28 Αυγούστου 2008