ΥΠΑΡΞΗ ΜΕ ΟΡΙΑ;

Είναι φανερό πως η σύγχρονη οικονομία έχει ξεφύγει, ακόμα και από τις βασικές αρχές που είχαν βάλει οι φιλελεύθεροι θεμελιωτές της. Όλη η οικονομία, ακόμα και τα βασικά αγαθά έχουν πάψει να υπόκεινται στους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης ο οποίος έχει σκοπό την ευημερία των πολλών και γίνονται χρηματιστηριακά εργαλεία εύκολου πλουτισμού στα χέρια ελαχίστων. Έχουν γίνει μάρκες ενός παιχνιδιού, μιας παγκόσμιας ρουλέτας που όμως, όπως και στον τζόγο, οι πιθανότητες να κερδίσουν στο τέλος είναι ανύπαρκτες. Η υπεραξία που προσπαθούν να αντλήσουν από κάθε κίνηση της ανθρώπινης και μη ζωής, επιβάλει μια ασφυξία ψυχολογική αλλά και φυσική. Καταστρέφεται εκτός από το οικοσύστημα και η υγεία του ανθρώπου, ο οποίος παρότι ζει περισσότερα χρόνια το ερώτημα είναι αν ζει πραγματικά ευτυχισμένος ή απλώς επιβιώνει…  

Δεν είπαμε να μην ανταμείβεται ο κόπος πνευματικός ή σωματικός της εργασίας με αντίστοιχα υλικά αγαθά, δεν υπάρχει αυταπάτη για την ικανότητα ανιδιοτέλειας και αλτρουισμού του μέσου ανθρώπου. Απλά ταυτόχρονα με την αίσθηση του ανικανοποίητου που εξ ορισμού δίνει κάτι όταν το «αποκτάς», το κενό που δημιουργείται θα έπρεπε να γεμίζει με μια πνευματικότητα, μια δημιουργική εξέλιξη του ανθρώπου, και έτσι να αυξηθεί το «είναι» του. Γενόμενος δημιουργός και όχι μόνο καταναλωτής (φυσικών πόρων, ιδεών) ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά και όσο μπορεί, εμφανίζει μια περίσσια πνευματικής ύπαρξης στον πλανήτη, η οποία μπορεί να οδηγήσει στην εξέλιξη του πολιτισμού τροφοδοτώντας με μια συλλογική αίσθηση θετικής προοπτικής και μέλλοντος την ανθρωπότητα. Γιατί η Γη είναι ένα κλειστό σύστημα με μόνες τροφοδοσίες για την εξέλιξη του πολιτισμού, την ενέργεια του ήλιου από έξω και την ανθρώπινη δημιουργικότητα από μέσα. Καταστρέφοντας την φύση χάνουμε τα οφέλη της μετουσίωσης της ενέργειας του ήλιου και με την αδράνεια – φόβο – ανέχεια χάνουμε την ανθρώπινη πνευματικότητα που απαιτείται για την εκάστοτε αλλαγή και πρόοδο. Έτσι βλέπουμε σήμερα στο διεθνές προσκήνιο οργανισμούς όπως οι G8, η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΔΝΤ να έχουν «προβληματιστεί» για την απότομη άνοδο των τιμών των τροφίμων και την επέκταση των καλλιεργειών των βιοκαυσίμων. Σιγά-σιγά αντικρίζουν τις συνέπειες των αποφάσεών τους τα προηγούμενα χρόνια και κυρίως την στρέψη του παγκόσμιου πληθυσμού σε μια ολοένα αυξανόμενη κατανάλωση, έξω από κάθε μέτρο. Αυτή φυσικά έχει συνέπειες και είναι απορίας άξιον πως οι «εγκέφαλοι» αυτών των οργανώσεων δεν το πρόβλεψαν. Γιατί είναι απλά μαθηματικά, δεν χρειάζεται να έχεις πάρει Master στα οικονομικά. Η καλλιεργήσιμη επιφάνεια της γης είναι συγκεκριμένη, οι ανάγκες για βιότοπους είναι συγκεκριμένες, και από την άλλη πλευρά η εντατικοποίηση της παραγωγής μέσω φυτοφαρμάκων και γενετικά τροποποιημένων οργανισμών έχει τεράστιες παρενέργειες στους ίδιους τους ανθρώπους. Ο κόσμος θέλει καύσιμα για να κινεί το αυτοκίνητό του, αλλά πιο πολύ θέλει να έχει νερό να πιεί και φαγητό να φάει. Το πρόβλημα της πείνας και του νερού θα επανέλθει δριμύτερο, το οποίο σε συνδυασμό με τον υπερπληθυσμό του τρίτου κόσμου και την υπογεννητικότητα των «αναπτυγμένων», χωρών προοιωνίζει μια βίαια κατάληξη της Ιστορίας. Ελπίζουμε ότι δεν θα χρειαστεί να περάσει ο πλανήτης μια οικολογική ή πυρηνική καταστροφή έτσι ώστε να ξεπεράσει το αδιέξοδο που παρουσιάζεται μπροστά στα μάτια μας. Γιατί αν μη τη άλλο το χρωστάμε στα παιδία μας και στα υπόλοιπα όντα της Γης, τα οποία έχουν και αυτά δικαίωμα στην ύπαρξη και στην μνήμη.

 Αν θέλετε να σχολιάσετε μπορείτε να επισκεφτείτε την διεύθυνση:
http://solon-synthesis.blogspot.com